Одењето во тоалет за некој е мака, но за некој задоволство – еве што открива бројот на посети во тоалетот неделно за вашето здравје

Една нова студија објавена во „Cell Reports Medicine“ открива дека фреквенцијата на движењето на дебелото црево значително влијае на физиологијата и долгорочното здравје, при што најдобри резултати се поврзани со одење по голема нужда еднаш или двапати на ден. Претходните истражувања сугерираа поврзаност помеѓу запекот и дијареата со повисоки ризици од инфекции и невродегенеративни состојби, соодветно.

Но, бидејќи овие наоди биле забележани кај болни пациенти, остана нејасно дали нередовните посети на тоалетот се причина или резултат на нивните состојби.

„Се надевам дека оваа работа малку ќе ги отвори умовите на лекарите за потенцијалните ризици од неуправување со фреквенциите на движењето на дебелото црево“, изјави за AFP авторот Шон Гибонс од Институтот за системска биологија, објаснувајќи дека лекарите често ги сметаат неправилните движења на цревата само како „непријатност“.

Гибонс и неговиот тим собраа клинички и биолошки податоци – вклучително хемијата на крвта, цревниот микробиом, генетиката и повеќе – од над 1.400 здрави возрасни волонтери без знаци на активна болест.

Самопријавената фреквенција на движење на дебелото црево на учесниците беше категоризирана во четири групи: запек (едно или две празнења неделно), ниско-нормални (три до шест пати неделно), високо-нормални (еднаш до три дневно) и дијареа. Кога столицата се задржува предолго во цревата, микробите ги исцрпуваат достапните влакна – кои ги ферментираат во корисни масни киселини со краток синџир – и наместо тоа ферментираат протеини, произведувајќи токсини како п-крезол сулфат и индоксил сулфат.

„Она што го откривме е дека дури и кај здрави луѓе кои имаат запек, има пораст на овие токсини во крвотокот“, рече Гибонс, истакнувајќи дека овие токсини особено ги оптоваруваат бубрезите.

Во случаи на дијареа, тимот откри клинички хемикалии кои укажуваат на воспаление и оштетување на црниот дроб. Гибонс објасни дека за време на дијареа, телото излачува прекумерна жолчка киселина, која црниот дроб инаку би ја рециклирал за да ги раствори и апсорбира мастите во исхраната. Гибонс нагласи дека се потребни повеќе истражувања за попрецизно да се дефинира овој оптимален опсег.

Демографски, помладите луѓе, жените и оние со понизок индекс на телесна маса имаат тенденција да имаат поретко празнење на дебелото црево. „Хормоналните и невролошките разлики меѓу мажите и жените може да ја објаснат разликата“, рече Гибонс, „заедно со фактот дека мажите генерално консумираат повеќе храна“.

Конечно, со спојување на биолошки податоци од животниот стил, тимот направи јасна слика за оние кои обично спаѓаат во зоната „Goldilocks“.

„Тоа значи јадење повеќе овошје и зеленчук“, вели Гибонс, заедно со пиење многу вода, редовна физичка активност и јадење повеќе доминантна исхрана со растенија.

Следниот чекор во истражувањето би можел да вклучи дизајнирање на клиничко испитување за управување со движењата на дебелото црево на голема група луѓе, проследено во подолг период за да се процени неговиот потенцијал во превенцијата на болеста.