Охриѓани оставиле големо наследство кое сведочи и денес: Прекрасен дел од Истанбул чии улици, чаршија и згради се незаборавни

За да го истражиме Истанбул како што треба, три животи не би ни биле доволни (а според новото, тоа е се што ни треба за да излеземе од новиот аеродром). Европскиот дел, азискиот дел, џамиите, црквите, синагогите, музеите, вилите покрај Босфорот, стариот град, кулата Галата, модерните хипстерски населби, крстарењата, чајните забави, лежењето на тревата и поздравувањето на мачките – се само дел од активности за кои вреди да се одвои време.

А меѓу нив е и посетата на шарената населба Балат. Истанбул е поделен на европски и азиски дел, а Балат се наоѓа во европската половина, на т.н. Златен рог недалеку од истоимениот мост. Познат е по старите шарени куќи во низа, од кои најпознати се оние во улицата Киремит.

Балат некогаш бил еврејски кварт, роден кон крајот на 15 век откако Евреите биле протерани од Шпанија поради шпанската инквизиција. Тогашниот турски султан Бајазит II ги прифатил па дури и испратил брод до Шпанија за да ги земе.

Не е ни чудо што го нарекоа праведен и што неговото владеење беше запишано во историјата како период на мир. Подоцна бил малку неправеден кон своите синови кога станувало збор за наследството, па целата приказна завршила со пуч, убиство, абдикација и труење на Бајазид, но за оваа приказна во друга прилика.

Да се ​​вратиме на нашиот шарен Балат. Евреите овде ја формирале најголемата сефардска заедница во (тогашен) Константинопол, а она што и дало дополнителна боја е фактот што Балат се наоѓа веднаш до Фенер – традиционално грчко маало.

Во Балат ќе ја забележите и впечатливата бугарска црква Св. Стефан (позната и како бугарска железна црква). Порано овде имало дури 18 синагоги, од кои синагогите Ахрида (што значи Охрид) и Јанбол се зачувани и активни денес. Ахрид бил подигнат од македонските Евреи од Охрид, а Јанбол од сефардските Евреи од бугарскиот град Јамбол. Можна е посета на нив со претходна најава на рабинот.

Ахрида

Оние кои успеале да заработат пари и да се пробијат во животот подоцна ќе се преселат во попопуларните делови на градот како што е Галата. Периодот на напуштање на Балат се засили по распадот на Отоманската империја, а целата приказна заврши по Втората светска војна кога преостанатото еврејско население најде дом во новоформираната држава Израел.

Иако Балат повеќе не е она што беше, барем што се однесува до еврејската заедница, која му даде посебен шмек, не може да се каже дека го изгубил својот шарм. Неговите колоритни згради и архитектура се заштитени од УНЕСКО, а ги привлекле и филмските екипи на турските серии кои пронашле прекрасна глетка овде.