Остануваат на работа затоа што не можат да излезат: Луѓе сведочат каков е животот на -50

Решивме да ви раскажеме за вистинска, сурова зима, за која се составени песни и сега приказни на познати блогери. Жителите на Чукотка и Јакутија ќе ви раскажат за голомразица од два метри, „блокада“ на работа, тричасовен ден и мразови на минус 55 степени.

Да почнеме со Чукотка. Не постои традиција да се именуваат силни бури, иако многу од нив тоа го заслужуваат. Јуриј Тихоненко зборува за мразовите на Далечниот Исток. Има 25 години, работи како фармацевт. Оваа година, момчето ја помина ноќта на работа неколку пати: не можеше да ја отвори вратата.

– Зимата е долга овде. Снегот сè уште немал време да падне, а снежните бури веќе почнуваат, силен тропачки ветер удира право во лице. Нулта видливост. Луѓето носат маски за да можат слободно да се движат наоколу. Снежната бура генерално започнува во ден паѓа снег со мраз – тоа е многу непријатно и болно. Во зима, дневните часови траат околу четири часа, за време на ручекот веќе е темно, – започнува Јури.

Првата снежна бура дојде на почетокот на октомври и го навести почетокот на зимата. Пред појавата на интернетот (тука е скап и слаб), децата истрчаа на улица и се радуваа на разбеснетите елементи – сега се смирија. Еднаш на секои неколку години се случува супербура – аналог на моќен ураган, кога налетите на ветерот надминуваат 50 метри во секунда. Последната урна покриви на неколку куќи, ги положи пристанишните кранови на земја и ги свитка сечилата на хеликоптерите на аеродромот. Никој не зборува за откорнати патокази, транспаренти и расфрлани канти за ѓубре – се подразбира.

– Не еднаш ја ископав вратата на мојата работа: снегот беше двојно поголем. Сега имаме некаде околу минус 14, но понекогаш оди и до минус 44. Овие температури сами по себе сè уште се подносливи, но поради ветерот се чувствува сосема поинаку. И со лесни импулси доаѓаат пораки дека во таков и таков момент ќе има неповолни временски услови, останете дома. Се случи ветерот да ги скине ледените жици – морав да седам без светлина.

Да седам дома не е моја професија. Работам како фармацевт и треба да бидам во аптека во секое време. Обично сите лекови се достапни. Има доцнења поради временските услови, но се е стабилно. Во зима, многу луѓе се разболуваат – ова е веројатно случај насекаде.

Нема клубови, нема кафулиња – се дружиме дома“

– Учениците често се откажуваат. Не знам што ќе излезе од тоа, за мене тоа не е образование. Младите се малку, бунтови се, рано растат: алкохол, цигари, дрога, забременуваат на 14 години. Кој е попаметен, после училиште веднаш лета во друг град. Овде нема кафулиња или клубови, луѓето се дружат дома, – вели Јури.

„Има скапи странски автомобили, но на кого се покажуваат?

– Јавниот превоз е бесплатен, автобусите сообраќаат на релации. Ова е добро, всушност, но во снежна бура, како такси, тие нема да одат. Иначе овде е важно да се качите со такси до продавниците, ќе ве земат дома, ќе чекаат и ќе ве вратат. Овде има многу коли, но не разбирам за кого зборуваат кога купуваат скапи странски автомобили – не можете да ги однесете во друг град.

Најголем дел од прехранбените производи се внесуваат во лето по морски пат, затоа што камион од Москва нема да стигне овде. Цените на храната овде се исти како и за временските услови: тие варираат многу во зависност од регионалната географија. Но, ние сме заинтересирани само за еден производ.

– Има компири, но не секогаш. Неговата просечна цена е 100 рубли (1,35 долари). Претежно е мал, а големиот е ретко добар: внатре е црн па замрзнат. Затоа многу ретко јадам компири.

Можеби, со иста ревност во секое време од годината, мештаните се занимаваат само со риболов. Тука не се поштедени ни раковите.

Јакутија: додека е минус 36, е топло

Некогаш овде живееле мамути, сега – само нивните кожи. Николај Барамигин раскажа за тоа како ја поминуваат зимата во Јакутија. Човекот работел во пристаниште, влада, банка, бизнис. Сега тој е социјален активист.

– Минатата година имаше мраз од минус 54 – ова е рекорд за последните 14 години. Во средината на декември обично до минус 45. Во меѓувреме минус 36 е топло. На минус 40, Јакутск е обвиен со магла и се чувствува потопло. Во зима, дневната светлина трае три до четири часа, речиси поларна ноќ, – почнува човекот.

Првиот снег паѓа на почетокот на септември, од октомври веќе лежи и не се топи до април. Навикнати сме на ниски температури и сме удобни. Но, еве го ветерот… Дури и 2 метри во секунда веќе се чувствуваат така што не сакате ни да излезете надвор. Затоа, носиме многу облека, претежно е крзно, лицето го обвиткуваме со марама, ракавиците на рацете, а чизмите од еленска кожа на нозете.

На север, локалното население ги растегнува јажињата од куќа до куќа.

Имаме свој компир, 60% од потребите ги покрива жетвата собрана во лето. Најскапата работа е рибата. Ни ја носат со авион, а цените за него се дури и повисоки отколку за месото. Има големи хипермаркети каде што можете да купите се, но ако сакате да заштедите пари, треба да отидете во неколку продавници. Секогаш кога е можно, земаме белоруски производи, тие се поевтини и поквалитетни.

Ми се чини дека на север односите меѓу луѓето се некако поедноставни, полесно е да се живее во тим.