„Отфрлив токсична состојка од која не знаев дека моето тело е зависно и си го вратив животот назад“
„Водата во кадата одамна беше студена, но не можев да се поместам за да ја пуштам топлата. Бев заглавена. На 35 години, со 156 кг, секојдневните задачи ми беа невозможни – не можев да се мијам, да си ги врзам врвките, па дури ни да седам во столица со потпирачи“.
Болка, загуба и утеха во храната
„Како самохрана мајка, болката од загубата на моето бебе ме вовлече во зависноста од храна. Бев компулсивен јадач, зависна од шеќер. Јадев огромни количини благо, криејќи се од децата, а чувството на вина и срам ме прогонуваше.
Во 2022 година дознав за баријатриска хирургија и во март 2023 направив гастричен ракав. Со 80% од желудникот отстранет, брзо изгубив килограми, но знаев дека ова не е крајот. Се плашев дека повторно ќе се здебелам, бидејќи проблемот не беше само во стомакот – туку во мојата зависност од шеќер“.
Нови навики, нов живот
„Депресијата удри силно кога сфатив дека не можам повеќе да се утешувам со благо. Имав сериозни симптоми на повлекување во себе, но одлучив да се соочам со емоциите. Почнав да пишувам дневник, да се грижам за себе и целосно го исфрлив шеќерот.
Со текот на времето, „гласот за храна“ исчезна. Денес, јадам без шеќер, правам здрави замени и помагам на други жени преку социјалните мрежи. Операцијата беше само половина од решението – вистинската промена дојде кога се соочив со коренот на мојата зависност“.
Коментирај анонимно