„Откако пробав да се самоубијам отидов во пеколот. Еве што видов таму“

На 15-годишна возраст, справувајќи се со разводот на нејзините родители и чувствувајќи се осамена, таа достигнала точка на вриење што ја довело до радикална одлука која ѝ го променил животот.

Она што се случило потоа не само што го променил нејзиниот живот, туку и инспирирало многу други додека го раскажувала своето извонредно искуство на животот, смртта и патувањето надвор од физичкиот свет.

Тамара Лару раскажа како на 15 години решила да се самоубие. Во момент на длабок очај, таа го украла пиштолот со калибар 38 на мајка си, се качила на покривот од нејзината куќа и се застрелала во срцето.

Тамара во тоа време доживувала силен стрес поради разводот на нејзините родители и се чувствувала напуштено и непотребно.

„Почувствував како крв ми тече во белите дробови. Смртта го окова моето тело. Станав слепа и глува“, вели таа за тоа што се сеќава по истрелот.

И тогаш одеднаш почувствувала дека се движи некаде со голема брзина, „побрза од брзината на светлината“, а во исто време почувствувала силна експлозија во себе и болка од неа, „како некој да ме полил со киселина“.

Одеднаш таа се видела како стои опкружена со милион луѓе кои врескаат од болка и молат за прошка и „втора шанса“. Тоа биле измачени души, море од души.

„Сфатив дека мојата душа се претвори во суштество полно со грев и смрт. Се сеќавам дека го гледав човекот и знаев сè за него. Ги знаев сите негови гревови. Знаев сè за неговиот живот. Ги знаев неговите мисли и чувства“.

А во далечината зад нив можело да се види суштество со глави како змејови, кое „беше пожестоко од сè што некогаш видела земјата“.

Среде огнот имало нешто како „амбис“ што го дели пеколот од рајот, а кога Тамара погледнала во него, ја видела Земјата како преку лупа.

Но, нејзиниот престој во пеколот бил краткотраен, бидејќи одеднаш одозгора се појавила џиновска рака, „посветла од која било светлина“, која ја грабнала од темнината и ја однела во Рајот.

„Убавината таму беше премногу извонредна за да се опише со зборови. Боите беа толку светли и освежувачки…погледот на нив беше оживувачки и енергичен. Бев обземена од огромно чувство на мир, радост и целосна спокојство“.

Тамара исто така го почувствувала присуството на Бога и навистина сакала да остане на ова место засекогаш. Но, наместо тоа, поради некоја причина, таа била вратена на Земјата.

Се сеќава како се качила на покривот од својата куќа, каде лежело нејзиното рането тело, како влегла во него и ги отворила очите.

Тамара со брза помош навреме била пренесена во болница, а, според лекарите, куршумот поминал неколку сантиметри од нејзиното срце. Наскоро девојчето почнало да закрепнува.

Оттогаш поминаа неколку децении, а ова искуство во голема мера го променило нејзиниот живот. Таа станала религиозна, верува во Бог и почнала да проповеда и да пишува книги за Бога.

Таа, исто така, се обидува да им помогне на оние кои, како неа, се чувствувале непожелно како тинејџери, страдале од депресија и размислувале за самоубиство.

Научниците не се сигурни што точно предизвикуваат искуства блиску до смрт, но шпекулираат дека тие се резултат на физиолошки промени во мозокот предизвикани од екстремен стрес.

Овие промени може да предизвикаат изменети состојби на свеста, кои често се карактеризираат со живописни сетилни искуства како што се перцепција на силни светла или чувство на одвоеност од телото.

Некои научници, вклучувајќи ги и истражувачите како што се д-р Пим ван Ломел и д-р Ебен Александар, сугерираат дека свеста можеби е вечна и не е само производ на физичкиот мозок. Тие сугерираат дека искуствата блиску до смртта може да ги одразуваат длабоко држените верувања или очекувања на една личност.

На пример, луѓето кои веруваат во Бог, рајот или пеколот за време на нивниот живот може да се сретнат со овие феномени за време на блиско-смртно искуство додека нивната свест ги манифестира овие идеи како одговор на нејзината трајна, нематеријална природа. Овој став ги предизвикува традиционалните невронаучни објаснувања и ја отвора вратата за проучување на свеста како основен аспект на постоењето надвор од физичкиот живот.