Паметниот начин на кој Џејмс Камерон го снимал потонувањето на Титаник ќе го промени начинот на кој го гледате филмот

Поминаа речиси 30 години откако култниот филм Титаник се појави на кино-платната, оживувајќи ја трагедијата од 1912 година и претворајќи ги Кејт Винслет и Леонардо ДиКаприо во ѕвезди.

Но, дали некогаш сте се запрашале како режисерот Џејмс Камерон и неговиот тим го направија потонувањето на Титаник да изгледа толку реалистично?

Се испоставува дека користеле неколку многу интересни и креативни трикови за снимање.

Во времето кога Титаник беше снимен, компјутерските специјални ефекти (CGI) беа во своите почетоци, што значи дека филмскиот тим мораше да биде исклучително иновативен.

Една од најпознатите сцени е онаа кога водата продира низ ходниците на долните палуби, додека патниците очајно се обидуваат да се качат на последните спасувачки чамци.

Ходникот изгледа застрашувачки реално, нели?

Но, ќе биде уште позастрашувачки ако знаете дека сè е снимено во минијатурна куклена куќа!

Во заднински материјал за снимањето на филмот, Џин Рицарди, кој бил главен за моделите, објасни дека сцената со ходникот била направена користејќи минијатурен сет во размер една четвртина од реалната големина. Тие пуштале вода низ ходникот од огромни резервоари, а камерата била брзо повлекувана низ минијатурниот сет за да се долови ефектот.

„Ходникот беше многу интересен за работа“, објаснува Рицарди. „Дури и денес, кога им покажувам фотографии на луѓе, тие мислат дека тоа е вистински ходник… но сето тоа беше во мал размер.“

Ова видео со годините се прошири на социјалните мрежи, предизвикувајќи изненадување и шеги за „минијатурни актери“.

Фановите на филмот, сепак, истакнуваат дека токму ваквите креативни техники го прават Титаник посебен.

„Денес ова 100% би се направило со CGI и би недостасувала таа магија на филмот,“ коментирал еден фан.

„Доцните 90-ти беа врв за специјални ефекти – баланс помеѓу CGI и вистински сетови,“ додал друг.

Сепак, фановите не треба да бидат разочарани од малите сетови, бидејќи за снимањето биле користени и животна големина реплико од 236 метри од бродот. Овие реплики биле поделени на делови, кои тимот можел да ги навалува по потреба за да создаде илузија дека Џек и Роуз навистина трчаат низ брод што тоне.

Не е ни чудо што Титаник го доби епитетот „најскап филм на своето време“, со продукциски буџет од 200 милиони долари.