Парализиран човек контролира роботска рака со моќта на својот ум

Новоразвиен систем што комбинира вештачка интелигенција и роботика му помага на човек со тетраплегија да ги претвори своите мисли во движења на механичка рака – вклучувајќи фаќање и испуштање предмети. Системот работел седум месеци без потреба од значително прилагодување, што е многу подолго од вообичаените неколку дена колку што ваквите технологии обично функционираат пред да треба повторно да се калибрираат. Ова покажува голем потенцијал за развојот на оваа технологија, според истражувачкиот тим од Универзитетот во Калифорнија, Сан Франциско (UCSF).

Клучна компонента на овој мозочно-компјутерски интерфејс (BCI) се алгоритмите на вештачка интелигенција што ги поврзуваат специфичните мозочни сигнали со конкретни движења. Човекот во реално време ги гледал движењата на роботската рака додека ги замислувал, што овозможило брза корекција на грешките и поголема прецизност во управувањето со раката.

„Оваа комбинација на учење меѓу луѓето и вештачката интелигенција е следниот чекор за мозочно-компјутерските интерфејси“, вели неврологот Карунеш Гангули од UCSF. „Ова е клучно за постигнување софистицирана, природна функционалност.“

Со помош на своите мисли, човекот успеал да отвори шкаф, да земе чаша и да ја постави под диспанзер за пијалаци. Технологијата има голем потенцијал да им помогне на лицата со попреченост во извршувањето на различни секојдневни активности.

Во текот на истражувањето, научниците откриле дека моделот на мозочните сигнали поврзани со движењата останува ист, но нивната локација во мозокот со тек на време се менува – што веројатно е резултат на тоа што мозокот учи и се приспособува. Вештачката интелигенција успеала да го следи ова „изместување“, овозможувајќи долгорочно користење на системот без честа рекалибрација. Истражувачите веруваат дека брзината и точноста на технологијата дополнително ќе се подобрат.

„Важно е што оваа невропротеза беше целосно под контрола на корисникот, без машинска асистенција“, пишуваат истражувачите во објавената студија. „Очекуваме дека користењето визуелна асистенција може значително да ја подобри ефикасноста, особено за сложени интеракции со предмети.“

Овој систем не е едноставен ниту евтин за поставување, бидејќи вклучува мозочни импланти и техника позната како електрокортикографија (ECoG) за читање на мозочната активност, како и компјутер што ги преведува овие сигнали во движења на механичка рака.

Сепак, ова е доказ дека денешната технологија овозможува поврзување на специфични неврални шеми со одредени физички движења – и дека овие шеми можат да се следат дури и кога нивната локација во мозокот се менува.

Веќе сме виделе слични системи што им овозможуваат говор на лица кои не можат да зборуваат или што му помогнаа на човек со тетраплегија да игра шах. Останува уште многу работа, но со постојан напредок, во иднина ќе бидат можни уште покомплексни активности.

„Многу сум уверен дека научивме како да го изградиме овој систем и дека можеме да го направиме уште подобар“, вели Гангули.