Пет археолошки докази кои сугерираат дека библиските приказни се вистинити

Затемнување на Сонцето кое се појави на небото во 1207 п.н.е. Земјотрес што го потресе Ерусалим пред 28.000 години. И древни кралски рудници откриени во Израел. Ова не се само археолошки откритија направени низ историјата, туку се и детали опишани во Библијата.

Направени се многу древни артефакти, знаменитости и небесни откритија кои може да се најдат напишани на страниците на религиозната книга, што сугерира дека приказните се вистинити.

Потписот на пророкот Исаија

Според д-р Еилат Мазар од Хебрејскиот универзитет во Ерусалим, глинениот печат откриен во Ерусалим во 2019 година датира од осмиот век п.н.е.

Се вели дека Исаија го предвидел доаѓањето на Месијата, што се наоѓа во Книгата на Исаија, поглавје 53.

Во Библијата, Исаија е опишан како близок советник на Езекија, кој бил крал на Јуда, а глинениот печат кој може да гласи „Пророк Исаија“ бил пронајден во близина на оној што го носи името на Езекија во Офел, древна утврдена област на Ерусалим.

„Го најдовме печатот од осмиот век п.н.е., кој можеби го направил самиот пророк Исаија, на само 10 метри подалеку од местото каде што претходно го откривме високо публикуваниот печат на јудејскиот крал Езекија. Ако е случајот дека овој печат навистина е оној на пророкот Исаија, тогаш не треба да биде изненадување да се открие овој печат до оној што го носи името на кралот Езекија со оглед на симбиотската врска на пророкот Исаија и царот Езекија опишана во Библијата“.

Ако се потврди дека е печат на Исаија, тоа ќе биде првиот доказ за пророкот надвор од Библијата.

Земјотресот во антички Ерусалим

Книгите на Амос и Захарија во Стариот завет опишуваат земјотрес што го потресе градот Ерусалим пред околу 2.800 години – а археолозите пронајдоа докази за библискиот настан во 2021 година.

Истражувачите открија докази за оштетувања на згради и керамика, кои можеби биле резултат на масивен земјотрес од осми век п.н.е.

Во книгата Амос, пасусот гласи: „Зборовите на Амос, одгледувач на овци од Текоа, кој пророкуваше за Израел во времето на царевите Озија од Јуда и Јеровоам, синот на Јоас од Израел, две години пред земјотресот. И долината во ридовите ќе биде запрена, зашто долината на ридовите ќе достигне само до Азал; ќе биде запрена како што беше запрена како резултат на земјотресот во деновите на јудејскиот крал Озија“, се вели во друг пасус во Захарија, потсетувајќи на настанот околу 200 години подоцна, за да укаже колку силна колективна меморија оставил.

Бидејќи артефактите беа откриени длабоко во местото на ископување, експертите велат дека жителите морале да градат на врвот на урнатините по земјотресот, кои ги зачувале трагите од настанот.

Покрај земјотресот, истражувачите открија дел од ѕид што го изградил Озија, дедото на кралот Езекија – информации напишани во Светото писмо.

Џо Узиел од Израелската управа за антиквитети (IAA) рече: „Со децении се претпоставуваше дека овој ѕид бил изграден од Езекија, кралот на Јуда. Но, сега станува јасно дека тоа датира од деновите на кралот Озија, како што е навестено во Библијата. До сега, многу истражувачи претпоставуваа дека ѕидот бил изграден од Езекија за време на неговиот бунт против Сенахирим, кралот на Асирија, за да го одбрани Ерусалим за време на асирската опсада. Сега е очигледно дека ѕидот во неговиот источен дел, во областа на Давидовиот град, бил изграден порано, кратко по големиот земјотрес во Ерусалим, и како дел од изградбата на градот“.

Истражувачите користеле датирање со јаглерод-14 на артефакти, вклучувајќи семки од грозје, јами од урми, па дури и скелети од лилјаци, за да се потврди староста на ѕидот. Мерењето на јаглеродот тогаш ја откри вистинската старост на ѕидот.

Затемнувањето што го натерало „Сонцето да застане“

Кога Исус Навин, водачот на израелските племиња по смртта на Мојсеј, го водел својот народ до победа, тој бил сведок дека сонцето застанало и месечината застанала’ на небото.

Во Исус Навин (библиска книга) 10:18, 12-14 пишува: „Исус Навин му зборуваше на Господа во денот кога Господ ги избави Аморејците пред синовите Израилеви; и рече пред очите на Израел: „Сонце, застани на Гаваон!“

Истражувачите веруваат дека сонцето „стоејќи мирно“ било вистински настан, затемнување на Сонцето пред три милениуми – и успеале прецизно да го датираат на 30 октомври 1207 година п.н.е.

Проф. Колин Хемфрис, од Катедрата за материјали и металургија на Универзитетот во Кембриџ, рече: „Ако овие зборови опишуваат вистинско набљудување, тогаш се случувал голем астрономски настан – прашањето за нас е да откриеме што всушност значи текстот. Враќајќи се на оригиналниот хебрејски текст, утврдивме дека алтернативно значење може да биде тоа што сонцето и месечината едноставно престанаа да го прават она што вообичаено го прават – престанаа да светат“.

Египетскиот текст, Merneptah Stele, нуди потврден доказ дека Израелците биле во Ханаан помеѓу 1500 и 1050 година п.н.е., велат истражувачите.

Опсадата на Ерусалим

Опсадата на Ерусалим во 70 година од нашата ера беше настан од Првата еврејско-римска војна. Римјаните го нападнале градот и уништиле голем дел од него – а битката е опишана во втората Книга на кралевите.

Во книгата 25:2-4 гласи: „Така градот беше опколен до единаесеттата година на царот Седекија. Во деветтиот ден од четвртиот месец, гладот ​​беше силен во градот, така што немаше леб за народот на земјата. Тогаш се отвори пробив во градот и сите воени луѓе побегнаа ноќе по патот на портата меѓу двата ѕида“.

Истражувачите пронајдоа уникатна мешавина на артефакти во 2019 година, што сугерираше дека огнената опсада на градот навистина се случила, со бронзени и железни врвови од стрели од скитски тип, керамика и светилки и изгорено дрво и пепел.

Истражувачите веруваат дека ова е доказ за освојувањето на Ерусалим од страна на Вавилон во 587/586 година.

Професорот по историја на УНЦ Шарлот, Шимон Гибсон, рече: „Знаеме каде минувала античката линија за утврдување, така што знаеме дека сме во градот. За археолозите, слојот од пепел може да значи многу различни работи. Меѓутоа, во овој случај, комбинацијата од пепеллив слој полн со артефакти, измешан со врвови од стрели укажува на некаков вид на пустош и уништување. Никој не го напушта златниот накит и никој нема врвови од стрели во домашното ѓубре“.

Рудниците на кралот Соломон

Соломон е познат по тоа што бил крал на Израел и неговото значајно богатство за кое се верувало дека било скриено во подземни рудници.

Во 2. Летописи 1:11, Светото писмо опишува: „Но, бидејќи бараше мудрост и знаење за да го водиш мојот народ, над кого те поставив за цар, ќе ти дадам мудрост и знаење. Ќе ти дадам и повеќе богатство и чест од кој било цар што живеел пред тебе или кој ќе живее после тебе“.

Во 2017 година, археолозите од Универзитетот во Тел Авив открија органска материја стара 3.000 години во долината Тимна во пустината Арава во Израел.

Научната работа и материјалите пронајдени во областа сугерираат дека рудниците биле управувани од Едомците, полуномадска племенска конфедерација која според Библијата постојано војувала со Израел. „Рудниците се дефинитивно од периодот на кралот Соломон. Можеби ќе ни помогнат да го разбереме локалното општество, кое инаку ќе ни беше невидливо“ – рече д-р Бен-Јосеф.

Бен-Јосеф верува дека рудниците за бакар во Тимна можеби биле контролирани од библиски номади во железното време.