Приказна што не се заборава! Извонредната приказна за Дејвид, детето кое мораше засекогаш да живее во пластичен меур

Дејвид Филип Ветер поминал 9 месеци во утробата на својата мајка, а само неколку секунди по раѓањето бил ставен во пластичен меур и никогаш не го напуштил. Дејвид страдал од ретка состојба наречена SCID – што значело дека нема функционален имунолошки систем. Ајде заедно да дознаеме како приказната на ова мало момче не може да се заборави, дури и повеќе од 50 години по неговото раѓање, и како тој ги промени животите на милиони луѓе.

Дејвид бил третото дете што неговите родители го дочекале во својот живот.

Дејвид дошол на свет во септември 1971 година, во Тексас. Тој бил трето дете на неговите родители Керол Ен и Дејвид. Тие имале ќерка, Кетрин, а подоцна и син, Дејвид Џозеф, кој починал уште како бебе, од SCID. Кога парот дознал дека има уште едно момче, лекарите рекле дека има 50% шанси да се роди со SCID.

Во 1977 година, Дејвид добил подарок што му овозможил слободно да шета наоколу.

Специјалистите мислеле дека мерката за задржување на Дејвид во пластичен стерилен меур, ќе биде само за краток период, додека најдат лек за SCID. Тие мислеле дека момчето ќе го надмине SCID до 2-годишна возраст. На крајот, Дејвид бил затворен во балонот цел живот за да биде заштитен од вируси и бактерии кои можеле да бидат фатални за него.

Вработените во болничкиот центар во Тексас, каде Дејвид ги поминал првите 5 години од животот, се прашувале дали е етички да се одгледува дете во балон и така дошла идејата да се направи костим.

Секое нешто што го добило момчето – храна, вода, пелени, облека, книги – морало да се стерилизира и да се вметне низ воздушни брави. Овие изолациски центри биле дизајнирани од инженери на НАСА – кои подоцна исто така создале одело за Дејвид, слично на одело на астронаут, за да може слободно да се движи наоколу.

Благодарение на вселенскиот костум, кој во тоа време вредел 50.000 долари, мајката на Дејвид, Керол Ен, можела да го држи и прегрне својот син за прв пат на 29 јули 1977 година, кога Дејвид имал 5 години.

Како што напредувале медицинските опции, имало нова надеж за Дејвид

Во 1983 година, лекарите споделиле нова процедура – трансфузија на коскена срцевина од донатори што не се совпаѓаат совршено. Кетрин, сестрата на Дејвид, доброволно се пријавила како донатор во обид да ја излечи болеста на нејзиниот брат. За жал, 4 месеци подоцна, на само 12 години, Дејвид Ветер починал од лимфом, рак за кој подоцна било потврдено дека е внесен во неговиот систем со Епштајн-Бар вирусот, кој бил во сржта на неговата сестра.

Се верува дека Дејвид бил последниот човек кој некогаш бил ставен во пластичен меур.

Тексашката болница подоцна го отворила „Дејвид“ центарот – посветен на истражување, дијагноза и третман на имунолошки недостатоци. Денес, благодарение на момчето и наследството што го оставило зад себе, постојат закони кои дозволуваат скрининг панели за новороденчиња. Покрај тоа, многу деца кои страдаат од SCID се рано дијагностицирани и сега можат да водат здрав, нормален живот. Еден познат лекар сподели дека „Она што ни го даде Дејвид беше моќна лекција во многу области на медицината – и само во самиот живот“.

Епитафот на надгробната плоча на Дејвид Ветер гласи: „Тој никогаш не го допре светот, но светот беше допрен од него“.