„Се вратив од мртвите“ – Докази за живот после смртта кои ќе ви го променат погледот на светот
Историите на луѓе што го доживеале незамисливото – од напуштање на сопственото тело до средби со светлина исполнета со љубов – носат во себе мешавина од неверојатно, шокантно и длабоко трогателно. Три различни судбини, три враќања од прагот на смртта, и еден заеднички заклучок: крајот не мора да значи крај.
Реј Катанија доживеал смрт
На 20 години, Реј Катанија умира од труење со гас кој предизвикува и пожар во семејниот дом. „Не можев да мрднам, бев парализиран. Успеав само да се фрлам на подот. Но, не чувствував ништо, зошто повеќе не бев во телото – гледав одозгора. На спротивната страна, во друг агол, се наоѓаше Светлината, раскажува тој.
„Тоа беше огромна бела светлосна конусна форма, но не беше само светлина. Тоа беше сè. Тоа беше љубов, безболност, мир, радост, просветлување. Не беше одвоено од мене. Јас бев дел од тоа.“
Непознато суштество го повикало во конусот и Реј почувствувал еуфорија. „Никогаш ништо не сум почувствувал толку добро како тој момент,“ се сеќава тој. „И мислам дека ништо нема повторно да биде толку добро додека повторно не се вратам во светлината.“
Но, токму кога се приближил, го видел својот татко како влетува во собата и го крева неговото тело од подот. „Викаше по болничарите. Беше скршен, во солзи.“
Следното нешто што Реј го знаел е дека бил повторно во куќата, долу во дневната соба, каде што болничарите го реанимирале.
„Се разбудив и тие беа над мене со сите свои алати и апарати. Но сепак не чувствував болка.“
„Сигурно има задгробен живот“
Реј целосно закрепна, но подоцна дознал дека неколку пати повторно умирал на пат кон болницата. Кога им ја раскажал својата вонтелесна доживеана ситуација на семејството и пријателите, тие му рекле дека е „луд“.
Години верувал во тоа, иако пожарот не бил неговото прво блиско искуство со смртта – ниту со задгробниот живот.
Кога имал 10 години, Реј бил фатен од подводна струја додека пливал на плажата во Вајлдвуд, Њу Џерси. „Почнав да паничам, кога едно суштество ми рече: ‘Смири се, пливај странично, имаш доволно време’. И така направив, а подоцна дознав дека токму така се излегува од подводна струја.“
Години подоцна, додека работел во бар во Њујорк, Реј избегнал пукање откако едно „мистично суштество“ му го покажало излезот од опасноста.
Имало и други визии и искуства, кои со години ги сметал за доказ дека го губи разумот. Дури кога во своите четириесетти запознал медиум, кој му објаснил како духовните медиуми ги гледаат животот и смртта, Реј почнал подлабоко да истражува. Се обучил за метафизички советник – пракса која користи духовни принципи и интуитивни техники за да им помогне на луѓето да ги решат своите проблеми – и напишал книга за тоа што го видел.
„Сигурно постои задгробен живот,“ инсистира тој. „На крајот на денот, сите сме едно, сите сме дел од таа светлина.“
Реј е само еден од луѓето кои учествувале во Анкетата за искуства со задгробниот живот, која ги истражува блиските средби со смртта.
Истражувањето го спровеле Брендон Масуло од болницата Вустер и Џејмс Хоран од „Integrated Knowledge Systems“. Двајцата разговарале со многу „искрени луѓе со добри сеќавања“ за да ги слушнат нивните приказни.
„Ова е студија што има цел да стигне до луѓе од целиот свет кои имале необични искуства за кои мислат дека можат да бидат доказ за задгробен живот,“ објаснува Џејмс. „Тестираме неколку тајни хипотези, но мислиме дека различните искуства покажуваат мета-шеми што никој досега не ги истражил, а можеби ни не ги посомневал.“
„Гледав некој како се обидува да ми ја масира градната коска“
Стела Ралфини исто така умрела кога била млада. Денес има 78 години, а за„Мetro“ раскажува дека нејзиното срце престанало да чука четири минути по сообраќајна несреќа кога имала 16 години.
Стела имала лошо претчувство уште кога влегла во автомобилот со својот постар дечко Мик по една забава во Кент. Сите пиеле, било дождлива зимска ноќ, а патот до Лондон бил долг. Кога автомобилот удрил во столб, вратата се отворила и тежината на патникот до неа ја исфрлила Стела на автопатот.
„Не влегов во тунел. Она што го видов беше како целиот мој живот ми поминува пред очи – и тоа многу, многу брзо, со многу убави спомени од различни години со моите родители и други луѓе. Потоа сфатив дека гледам одозгора.
Ја видов мојата нога во чуден агол. Крв се собираше на патот во дождот и видов некој како е над мене, се обидува да ми ја масира градната коска, додека друг плачеше. Сè што паметам е дека велев: ‘Премногу сум млада за да умрам. Сакам да се вратам во моето тело’,“ објаснува таа.
Неколку моменти подоцна, додека лежела на патот, очите на Стела се отвориле. „Едноставно се вратив во моето тело. Тоа е најчудната работа што некогаш ми се случила.“
Пристигнала брза помош и таа на пат кон болницата во Мејдстон постојано губела и враќала свест. Мик бил шокиран. „Сè што повторуваше подоцна беше: ‘Ти беше мртва’.“
Ова искуство го обликувало целиот нејзин живот и, уверена дека душата ѝ го напуштила телото, станала будист, се обучила за Реики мајстор во Јапонија и учела од монаси во Кина. Исто така, волонтирала во болници, поддржувајќи ги луѓето во последните мигови од животот.
„Седев со луѓе кои умираа од рак и можев да видам, кога ги затвораа очите, како од челото или темето излегува мал светлосен зрак.“
Стела, авторка на книгата за природно здравје и убавина „Sensual Sorcery“, денес нема страв од смртта – напротив, останала „во восхит“ од универзумот.
„Уверена сум дека не умираме кога телото умира,“ вели таа. „Зашто ако моето тело беше мртво на автопатот, кој беше тој што гледаше одозгора?“
Абигејл Барнс имала масивен мозочен удар и минала низ два света
Абигејл Барнс исто така доживеала духовно будење по масивен и неочекуван мозочен удар пред 13 години. Денес има 45 години и живее во Лондон. Но тогаш работела како маркетинг-менаџер и често патувала. Пристигнувањето во Бостон било сосема обично – вечера и неколку пијалаци. Следното утро се разбудила мислејќи дека има мамурлак. „Имав главоболка, пред очите ми блескаа црно-бели светла. Потоа почувствував силна мачнина и парализа,“ се сеќава Абигејл, која денес води сопствена компанија Success by Design Training.
Тогаш доживеала нешто како премин во друг свет. „Изгледаше како голема дабова врата,“ објаснува таа. „Но не изгледаше величествено, туку повеќе како споредна врата. Чувството беше: ‘Зошто си тука?’“ Абигејл се лулала помеѓу два света – реалниот и некакво чистилиште. „Бев на креветот во куќата на мојот пријател, но истовремено во бела просторија. Слушав комитет на гласови, како да расправаат правен случај,“ се сеќава таа. „Некои велеа: ‘Има 32 години, уште не го исполнила’. Други велеа: ‘Дајте ѝ уште една шанса’. Чувствував дека некои се ангели, а некои предци. Само молев: ве молам, дајте ми уште една шанса.“
Физички, Абигејл во тој момент била во коридорот на болницата „Massachusetts General“ во Бостон. Кога комитетот рекол „вратете ја“, одеднаш се разбудила – лекар ѝ кажал дека имала масивен мозочен удар и дека е на интензивна нега. Ден-два подоцна,
Абигејл имала уште едно чудно искуство. „Слушнав шумолење на крајот од креветот. Ги отворив очите и видов суштество со огромни крилја – како крилјата на архангел. Беше многу традиционално, баш како на сликите. Како да чекаше да се разбудам за да знам дека е тука, дека сум добро. Штом виде дека го забележав, исчезна.“
Подоцна дознала дека тоа се случило во истиот миг кога нејзината мајка, која е католичка, летала со авион од Лондон и се молела ангели да ја поддржат.
Zabelezhavte li shto zboruvaat site? Site se prepoznavaat sebesi i govorat za sebe, iako nivnoto telo ne funkciinira kako shto treba. Teloto ne e chovekot!!! Chovechkiot duh, karakter go pravi chovekot, a toa e duhovna dimenzija. Ona shto go narekuvame smrt e vsushnost e odvojuvanje na duhovnito od telesnoto. Onie koi ne ja razvile svojata duhovna dimenzija, zhiveat vo telesen svet, plachat po grobishtata zoshto izgubile se shto imale-telesen nachin na zhivot. Onie pak koj go razvile duhovniot aspect, koga doagja odvojuvanje na telesnoto od duhovnoto (smrt), nemaat za shto da plachat zoshto prodolzhivaat da zhiveat duhovno i ponatamu.
Коментирај анонимно