Срамните слики кои покажуваат од каде навистина доаѓаат нашите iPhone-и, лаптопи и автомобилите на Тесла…

Со години, големите технолошки компании како Apple и Tesla ги уверуваа клиентите на нивните сјајни продавници и салони дека целата нивна стока е етички набавена и продадена.  Но, новата серија на слики направени од внатрешноста на рудниците во Демократска Република Конго, каде што 90 отсто од светскиот кобалт се ископува и се користи за производство на батерии што ги напојуваат нашите животи предводени од технологија, покренуваат непријатни прашања.

Кобалтот е хемискиот елемент кој се наоѓа во речиси секој технолошки гаџет што користи батерија на литиум на пазарот денес – паметен телефон, таблет или лаптоп бара неколку грама од него, додека за електрично возило потребни се 10 килограми.

„Apple“, „ Microsoft “ , „Google“ , „Tesla“ и други, сите инсистираат да ги држат добавувачите на кобалт според највисоките стандарди и дека тргуваат само со топилници и рафинери кои се придржуваат до нивните кодекси на однесување.

Но, фотографиите и видеата од некои од најголемите рудници во Африка – каде што многу од овие добавувачи го добиваат својот кобалт – кажуваат поинаква приказна.

Скролувајте надолу за видео

Боси деца покриени со хемикалии, кои бескрајно кршат камења работат за 2 долари на ден; исцрпени новопечени мајки со нивните бебиња врзани за нив, просејувајќи низ мрежи од камења со надеж дека ќе го најдат скапоцениот кобалт.

Тоа се меѓу моќните слики добиени од Сидарт Кара во последните неколку години во регионот Катанга, а кои може да се споделат сега пред објавувањето на неговата нова книга – „Кобалт Црвена: Како крвта на Конго ги овластува нашите животи“. Книгата дава остра слика за очајната побарувачка за кобалт на Запад и смртоносните ефекти од него меѓу африканските семејства.

Говорејќи пред неговото објавување, Кара, дополнителен предавач на Факултетот за влада на Харвард Кенеди, рече дека неговото истражување докажува дека не може да им се верува на сигурните гаранции за големата технологија.

„Има стотици илјади најсиромашни луѓе на планетата кои ископуваат кобалт. Моралниот часовник е вратен во колонијалното време. Тие го прават тоа за 2 долари на ден и за нив е разликата помеѓу тоа дали јадат или не тој ден за да немаат опција да кажат „не“.

Според Кара, ненадејната побарувачка за еколошки возила, иронично управувана од еколошки свесни, има катастрофален ефект во Конго.

„Тоа би требало да биде зелен избор, па, не е зелено за секого“.

Заедно со непосредните проблеми на пренаселените, недоволно регулирани рудници е дополнителната опасност од токсичноста на кобалтот. Долготрајната изложеност на кобалт може да доведе до белодробни заболувања, глувост и, според Кара, кој поминал години во Конго истражувајќи ја оваа тема, вродени дефекти и разни форми на рак.

„Ова се крвави дијаманти помножени со илјада – дијамантите не се токсични. И купувате дијамант еднаш, можеби двапати, во животот, додека западното општество не може да функционира повеќе од 24 часа без уреди кои се потпираат на кобалт“, рече тој.

Меѓу неговите видеа е едно од двете деца, покриени со токсични хемикалии од рудникот, како ги кршат карпите. Тие не можат да бидат постари од седум или осум.

Големите технолошки компании како „Microsoft“, „Tesla“, „Apple“ и „Samsung“ дадоа различни ветувања и обврски да се оддалечат од употребата на кобалт во производите. Тие, исто така, се потпираа на фактот дека многу од рудниците се во кинеска сопственост и управувани, тврдејќи дека е надвор од нивна контрола што се случува во тие операции.

Во 2020 година, Тесла потпиша повеќегодишен договор за купување на 6.000 тони кобалт од британскиот рударски гигант Glencore, кој управува со рудник за бакар и кобалт во регионот Катанга. Гленкор беше предмет на тужба во 2019 година поднесена од група за застапување на човековите права во име на семејствата на 19 деца од Конго кои загинаа во рудник што го управуваше компанијата. Тужбата, исто така, ги именуваше технолошките компании како обвинети, но судијата ги отфрли, тврдејќи дека е премногу тешко да се докаже поврзаноста помеѓу мртвите деца и бизнисите.

Кара ги повикува американските компании – чии вредности се трилиони – да направат повеќе.

„Ова не е за Кина. Ова е за големата технологија. Тие се свесни за проблемите, но гледаат на другата страна и ја обвинуваат Кина. Кина навистина доминира, но неразумно е да се каже дека не може да се поправи. Тие иницираат побарувачка за кобалт. Започнува со нив – тоа е нивна одговорност. Синџирот на снабдување постои само поради побарувачката. Сите тие велат дека го набавуваат етички, сите ќе речат дека синџирите на снабдување се етички, но потоа одите во Конго и ќе видите дека тоа не е вистина“.

Загриженоста за човековите права поврзана со ископувањето на кобалт, исто така, не е единствената причина компаниите да се оддалечат од него. Со таква ограничена понуда на кобалт, тој е еден од најскапите елементи на електричното возило, понекогаш сочинува една третина од малопродажната цена.

Резервите на кобалт во Конго се надвиснуваат над оние на остатокот од светот. Почнувајќи од 2019 година, Конго имал 3,6 милиони тони кобалт во својата земја, три пати повеќе од следната највисока, Австралија. Куба, Филипините, Русија, Канада, Кина и Мадагаскар исто така имаат мали количини – како и Северна Америка.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!