Што ќе ни се случи ако навистина некогаш се преселиме на Марс? Неочекувани предвидувања од научниците за еволуцијата на човекот
Човекот е дете на Земјата. Нашиот изглед, здравје, па дури и размислување се формирани од милиони години еволуција под влијание на нашата природна гравитација, во атмосфера заситена со кислород, во светлината на познатото Сонце. Но што ќе ни се случи ако еден ден се преселиме на Марс – свет со поинаква гравитација, редок воздух и ладни пустини? Дали луѓето на Марс ќе можат да еволуираат во сосема нов вид? Ова прашање ги загрижува не само научниците, туку и сите што сонуваат за идни колонии на други планети.
Какви се условите на Марс?
Преместувањето на луѓе на Марс звучи како заплет од научно-фантастичен филм, но научниците веќе работат напорно за да го остварат тоа. Точно, покрај техничките тешкотии, се соочуваме и со многу посериозен проблем: нашите тела се целосно несоодветни за живот на Црвената планета.
Гравитацијата на Марс е само една третина од онаа на Земјата, неговата атмосфера е речиси целосно составена од јаглерод диоксид, а површината е постојано бомбардирана со смртоносно сончево зрачење.
Дури и ако изградиме заштитни куполи и најдеме начин да се скриеме од зрачењето, секој ден на Марс ќе биде тест за телото.
Сепак, човечката историја покажува дека адаптацијата е можна: нашите предци научиле да преживуваат во ледени пустини, во жешки пустини и високо во планините. Можеби, со текот на времето, марсовските доселеници ќе почнат да се менуваат – нивните тела ќе се прилагодат на новата реалност, започнувајќи го процесот на еволуција пред нашите очи.
Еволуцијата на луѓето на Марс
Ако луѓето успеат да изградат населби на Марс, тоа ќе започне сосема нова гранка на еволуцијата за нив. Барем така мислат авторите на IFL Science.
Научникот и автор Скот Соломон верува дека адаптацијата кон марсовските услови ќе биде толку тешка што со текот на времето, нашите потомци на Црвената планета може да почнат значително да се разликуваат од земјаните – не само по изглед, туку и на генетско ниво. На крајот на краиштата, организмот ќе се стреми да преживее во еден сосема поинаков свет, каде што сè, од гравитацијата до воздухот, е радикално различно од земските услови.
Еден од најмоќните фактори на промена ќе биде зрачењето на Марс. На Земјата сме заштитени од атмосфера и магнетно поле, но на Марс тие се отсутни, а површината на планетата е постојано „бомбардирана“ од честички од Сонцето и далечните ѕвезди. Дури и ако луѓето се засолнат под површината на Марс или носат заштитни вселенски одела, зрачењето сепак ќе влијае на нивните тела. Ова првично ќе се манифестира со зголемено ниво на болест, но на подолг рок, со промени во ДНК. Мутациите што ќе се појават под влијание на зрачењето ќе станат еден вид „суровина“ за природна селекција.
Промените во ДНК можат да доведат до интересни адаптации. На пример, научниците сугерираат дека на Марс би било предност да се има потемна кожа поради поголемата количина на пигментот еумеланин, кој помага во заштитата на телото од зрачење.
Можеби Марсовците од иднината дури ќе добијат нови тонови на кожата или дури и нови биолошки одбранбени механизми за справување со космичкото зрачење. Иронично, ова би можело да ги направи „малите зелени луѓе“ не фантазија, туку реалност.
Еволутивниот процес трае стотици, па дури и илјадници години, така што нема веднаш да видиме вистински промени. Но, ако марсовските колонии преживеат доволно долго, можеби за милениуми ќе се појави нов подвид или дури и нов вид човек – Homo sapiens martianus. И заедно со биолошките промени, ќе се појават социјални прашања: како ќе се променат културата, политиката и ставот на Земјаните кон „Марсовците“? Денес звучи како научна фантастика, но утре ваквите прашања може да станат дел од реалноста.
Како што сме тргнале со уништување на планетата Земја, можеби е добро да бараме резервно чаре!
Но, тоа е долг процес и кој знае дали ќе го дочеме за 2-3 генерации?
Се додека човекот не созрее духовно, да не размислува за војна, не би требало да оди во вселената!!!
Коментирај анонимно