Студија открива нови изненадувачки детали за тоа како бременоста го менува мозокот

Бременоста не само што го трансформира телото – туку го менува и мозокот. Новото истражување открива изненадувачки промени во тоа како мозокот на мајката се прилагодува на мајчинството, нудејќи свеж увид во еден од најмалку разбраните аспекти на женското здравје.

Немаше детално истражување за тоа како бременоста влијае на мозокот на жените.

Студијата открива фасцинантен пресврт: за време на бременоста, некои делови од мозокот всушност се намалуваат, но нивните врски стануваат посилни, менувајќи го начинот на работа на мозокот. Речиси целиот мозок поминува низ оваа неверојатна трансформација, подготвувајќи се за патувањето во мајчинството.

Над 80% од мозокот покажал пад на волуменот на сивата материја, што понекогаш може да се поврзе со проблемите со меморијата и размислувањето. За трудницата, тоа значи дека губењето на сивата материја не е лоша работа.

Околу 208 милиони жени забременуваат секоја година, но сè уште не знаеме многу за тоа како бременоста влијае на мозокот. Д-р Емили Џејкобс, една од авторките на студијата од УЗ Санта Барбара, истакна дека здравјето на жените е историски недоволно истражувано. „Сега сме 2024 година, и ова е првиот увид што го имаме во оваа фасцинантна невробиолошка транзиција“, вели таа.

Зошто се менува однесувањето на трудницата.

Истражувањето било спроведено на здрава 38-годишна жена која била подложена на Ин витро и била проучувана од три недели пред зачнувањето до две години по породувањето. Истражувачкиот тим направил 26 снимки со магнетна резонанца и тестови на крвта за време на бременоста и ги споредил со осум жени кои не биле бремени.

До деветтата недела од бременоста, тие забележале намалување на волуменот и дебелината на сивата материја во церебралниот кортекс, особено во областите поврзани со општественото сознание. Сивата материја е важна за функции како говор, размислување и меморија. Во меѓувреме, зголемувањето на цереброспиналната течност и белата маса беа поврзани со зголемување на нивото на хормоните.

Еве што ни напиша нашата читателка за тоа како се чувствувала за време на бременоста: „Имам 38 години и поминав низ Ин Витро, кое веќе беше ролеркостер. Почнав да се чувствувам толку ментално замаглено, како мојот мозок едноставно не работи исто. Излезе, хормоните всушност ми го менуваа мозокот. Лудо е како бременоста не само што го трансформира вашето тело – може целосно да го преобликува и вашиот ум!“

Друг читател сподели: „Забременав неочекувано, и тоа беше надреално. Не само физичките промени – тие се очекуваа – туку и чудни работи се случуваат. Најчудно од сè, се сеќавам на спомените од детството со кристална јасност, работи што мислев дека одамна сум ги заборавила. Како мојот мозок се да преживува одново, и не можам а да не се прашувам што друго ќе излезе на површина. Се чувствувам како бременоста да ме преобликува на начини на кои не сум замислувала“.

Промените во мозокот можат да траат и до две години по раѓањето.

Некои од овие промени во мозокот, како губењето на сивата материја, траеле до две години по раѓањето, додека други се вратиле во нормала во рок од два месеци. Намалувањето на сивата маса кај трудницата беше речиси три пати поголемо отколку во контролната група.

Овие наоди би можеле да помогнат да се објасни како мозокот се прилагодува на мајчинството. Истражувачите веруваат дека мозокот може да стане поефикасен, а подобрата комуникација помеѓу мозочните региони може да ја подобри грижата за мајката.

Можеби постои нов начин да се разбере постпородилната депресија.

Нашиот недостиг на знаење има вистински ефекти, велат лекарите. На пример, научниците сè уште немаат доволно податоци за да ја предвидат постпородилната депресија пред да се случи или целосно да разберат како прееклампсијата (компликација на бременоста што предизвикува висок крвен притисок) влијае на здравјето на мозокот на долг рок.

Од 50.000 студии за снимање на мозокот објавени во изминатите 30 години, помалку од половина од 1% се фокусираат на здравствени проблеми карактеристични за жените, како што е бременоста. Значи, кога зборуваме за научно знаење, треба да размислиме кому тоа навистина му помага.