Торинското платно Е ткаенината во која бил погребан Исус, тврди ѓаконот Либерто Де Каро – и вели дека има огромно количество докази за да го докаже тоа

Со векови, верниците го посетуваат Торино, Италија, за да го видат познатото Торинско платно. На него се гледа слика на човек од напред и од назад, за која многумина веруваат дека е Исус Христос. Тие тврдат дека платното било користено за да го завитка неговото тело по распнувањето, оставајќи крвав отпечаток, како фотографија. Иако многумина велат дека е измама од средниот век, еден научник сега тврди дека постојат силни докази дека тоа е вистинската ткаенина во која бил завиткан Исус.

Професор Либерато Де Каро, католик и ѓакон, неодамна спроведе студија користејќи рендгенски зраци. Тој вели дека платното датира од пред 2.000 години, што се совпаѓа со времето на Исус. Тој тврди дека доказите за автентичноста на платното се многу посилни од сите докази кои велат дека е лажно.

Исто така претходни истражувања, како проектот за истражување на Торинското платно (STURP) од 1970-тите и 1980-тите, откриле дека дамките на платното се од крв, содржат хемоглобин и серумски албумин, кои се протеини што се наоѓаат во човечката крв. Во 1981 година, STURP заклучил дека сликата на платното е од вистинска човечка форма, распнат човек, а не уметничко дело.

Неодамнешната студија на професорот Де Каро се фокусира на датирањето на платното. Користејќи техника наречена широк аголен рендгенски расеј (WAXS), неговиот тим ја проучувал структурата на ленот на микроскопско ниво. Тие анализирале како молекулите на целулозата во ленот, кои се разградуваат со текот на времето, се разложиле. Споредувајќи го тоа со стари ленови ткаенини од Израел, датирани меѓу 55-74 година од нашата ера, откриле дека возраста на платното се совпаѓа.

Ова ги побива резултатите од радиокарбонското датирање направено во 1980-тите, кое сугерираше дека платното било направено меѓу 1260 и 1390 година од нашата ера. Де Каро и неговиот тим тврдат дека овој резултат бил неточен поради контаминација на ткаенината низ вековите, што го прави радиокарбонското датирање ненадежно.

Новите истражувања покажуваат дека немало средновековни техники што можеле да создадат толку реалистична слика. И покрај децении студии, никој не успеал да докаже дека платното е фалсификат.