„Транссексуалноста треба да се третира со психотерапија! Бев збунето тинејџерско момче и направив операција за да станам жена, но тоа ми го уништи животот и сега се враќам во маж“

Тинејџерите се најлесни за манипулација. На тие години се појавува потребата да припаѓаме некаде, да нѐ сакаат, да ни се диват и воедно од сето тоа може да се создадат комплекси. И најчесто не можеш да купиш пиштол на тие години, не можеш да имаш возачка дозвола, во некои држави не можеш и да абортираш без согласност на родилелите, но сето тоа не важи за менување на полот, затоа што процедурата може слободно да се започне и на млади години дури некаде и без воопшто родителите да знаат.

И лошото е дека најчесто се каеме за одлуките што сме ги направиле кога сме биле тинејџери. На пример ќе се истетовираме и некогаш кога ќе созрееме сфаќаме колку таа тетоважа ни е вишок. Но добро е ако е само тетоважа, затоа што во денешно време работата може да биде и полоша, на пример да го смените полот па да се каете. Што сега се почесто и почесто се случува.

Па така Даниел Блек кој имал само 19 години се одлучил за тој драстичен чекор да стане жена кој, сега на 23, тврди дека му го уништил животот. Тој тврди дека секој ден му недостасуваат гениталиите и дека се кае за тоа што го направил, па сега одлучил повторно да стане маж.

Даниел решил да стане жена откако насилниците на училиште го натерале да се сомнева во неговата машкост и сексуална ориентација. Тој тврди дека на само 17 години му бил даден хормонски третман по 30-минутна консултација – во која исто така почнал да планира хируршки да го отстрани пенисот.

Но, само една година по неговата операција, Даниел почнал да жали за својата одлука и во јануари оваа година поминал низ повеќе операции за отстранување на импланти на градите и реконструкција на мускулите на градите. Сега мора вештачки да му се инјектира тестостерон бидејќи неговата операција го оневозможила да создаде свој. Сега Даниел, кој е од Чешка, се бори да си го врати поранешниот идентитет – затоа што во очите на земјата сè уште важи за жена.

Во декември тој се верил, а тој и неговата свршеница се надеваат дека ќе им помогнат на другите кои исто така сметаат дека направиле грешка.

„Операцијата ми го уништи животот. Не можам да доживеам оргазам, да имам деца или да водам нормален сексуален живот и секој ден ми недостасуваат гениталиите. Јас и мојата свршеница сакаме да ја подигнеме свеста за сето ова дека лесно може да се направи грешка на тие години. Сакаме да ги спречиме луѓето да минат низ транзиција и да им помогнеме на оние кои веќе преминале и сега се соочуваат со жалење“.

Даниел и припишува заслуга на неговата вереница Тереза ​​што му помогнала повторно да се пронајде себеси. Двојката почнала да излегува во лезбејска врска кога тој сè уште бил жена – и тие велат дека нивната силна врска им овозможила да ја пребродат неговата детранзиција.

„На почетокот на нашата врска не знаев која треба да биде мојата улога. Таа е биолошка жена, а јас ја играв улогата на лажна жена. Тоа беше чудно за мене во првите месеци. Немаше да направам детранзиција ако бев во врска со маж. Благодарение на неа, успеав да се вратам на тоа што навистина сум. Но, тешко е – за прв пат во засекогаш не глумам или се кријам зад маска, искрен сум што сум и тоа е крајно застрашувачко. Застрашувачки и ослободувачки. Сега сум посреќен од кога било досега. Транзицијата беше најголемата грешка во мојот живот и се надевам дека ќе можам да спречам барем неколку луѓе да ја направат таа грешка“.

Даниел – кој претрпел интензивно хомофобично малтретирање додека бил на училиште – рече дека суровите соученици му се потсмевале на неговото нежно однесување, поради што почна да се сомнева во сопствената сексуалност. Тој вели дека неговата мајка – Јеховин сведок – го натерала да се чувствува како неговото тело да е одвратно.

Растејќи како тинејџер во страв од религијата, тој го обвинувал својот пенис за неговите хормони и сексуални нагони. Па така сигурен дека никогаш нема да освои девојка, тој почнал да спие со момчиња кога имал 16 години, а една година подоцна излезе како трансрод.

„Додека растев, бев многу меко момче. Немав самодоверба и мислев дека моите соученици се во право што сум геј. Никогаш не ме привлекувале машките тела, но ми се допадна сликата како ме повредуваат за време на сексот на начин на кој жената никогаш не би можела. Имав силни мазохистички тенденции. Ме натераа да верувам дека никогаш нема да можам да освојам девојка. Затоа им дозволив да ме убедат дека сум хомосексуалец. Бев мизерен кога излегував со мажи – ми се гадеа. Но, за мене во тоа време немаше друга опција“.

На 17 години Даниел имал консултација со специјалист – за кој тврди дека го нарекол очигледен случај на транссексуалност. По само половина час тој излегол со рецепт за хормонска терапија и почнал да планира операција на гениталиите. Тој бил опериран на 19 години, заедно со импланти на гради и филер за усни. Го сменил името од Даниел во Даниела.

Клиниката во која бил Даниел беше обвинета дека им препишувала блокатори на пубертетот на повеќе од илјада деца кои го преиспитувале својот пол – а многу од нив биле под 16 години. Па сега нејзиното затворање е предвидено за мај 2024.

Зборувајќи за клиниката, Даниел рече: „Добро е што ќе се затвори. Ова е лудост. Лудо е лекарите и специјалистите да им обезбедуваат на децата ваков експериментален третман наместо да им понудат опсежна психотерапија. Овие луѓе потоа мора да живеат со драстични доживотни последици“.

0

Во годините што следеа, Даниел живеел како жена. Но, само една година по операцијата, тој веќе се каел за својата одлука и вели дека неколку пати се обидел да се самоубие додека живеел како жена.

Зборувајќи за времето, тој продолжи: „Се чувствував како да играм улога, улога што ја лажирам – што очигледно е токму она што го прави секоја транс личност, но тие главно не размислуваат за тоа така. Морав да научам како да зборувам како жена, како да одам како таква и како да ги движам рацете и прстите како жените. Ми се допадна вниманието, тоа беше главниот плус за мене. Ги сакав и сите третмани на кои бев подложен, како филери за усни, микроблејдинг на веѓите, лажни трепки, долги акрилни нокти, педикир итн. Планирав да подлежам на многу пластични операции како лифтинг на лицето, операција на носот итн. Сега ми е мило што не поминав низ ништо од тоа. Транзицијата не реши ништо, само влоши сè и ме уби. Во неколку наврати се обидов да се убијам. Бев мизерен. На почетокот на оваа година знаев дека има само две опции за мене – да поминам низ транзиција или да умрам. Знаев дека мојата транзиција е грешка и се помирив со тоа. Сфатив дека нема ништо подобро за моето ментално и физичко здравје отколку едноставно да бидам она што навистина сум – маж. Сфатив дека мојот живот не е толку уништен како што мислев дека е и дека навистина има пат назад“.

Тој додаде: „Транссексуалноста треба да се третира со опсежна психотерапија. Лекарите никогаш не ги прашуваат своите пациенти зошто мислат дека се трансродови. Во повеќето случаи, транссексуалците страдаат од други ментални болести како депресија, телесна дисморфија и често дури и гранично растројство на личноста. Трансродизмот е широко прифатен тренд и многу луѓе целосно ги игнорираат очигледните проблеми со него. Во својата дефиниција, трансродовиот и транс пропагандата носат знаци типично поврзани со опасни култови. Децата никогаш не треба да бидат изложени на тоа, тоа само ќе ги збуни и ќе ги натера да се сомневаат во сопствениот идентитет“.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!