За оние кои ги игнорираат поплавите: Приказната за Законот за глупави возачи и илјадници долари казнa

Некои работи за кои мислиме дека се очигледни сами по себе, во сообраќајот најчесто откриваме дека не се. Во исто време, често ја откриваме убавата страна на себе: трпеливи, учтиви, полни со разбирање и префинет речник. Се чини дека токму тоа резултираше со еден американски закон, кој беше наречен: закон за глупави возачи.

Донесен е во американската држава Аризона во 1995 година. Се однесува на оние возачи кои заобиколувајќи ги барикадите, игнорирајќи ги предупредувањата или прекршувајќи ги сообраќајните правила, завршуваат во поплавен простор и треба да бидат извадени од вода. Кога ќе се вклучат пожарникари или болничари, несовесниот возач може да очекува огромна сметка за трошоците за извлекување на автомобил и спасување патници, за што ќе добие казна од 2.000 долари.

За овој закон да ве „одере“ мора да се исполнат некои предуслови. Така, само ако свесно сте ги поминале или игнорирале бариерите поставени покрај патот и ако водата веќе го покривала патот во моментот кога сте заглавиле во него.

Се поставува прашањето: кој вообичаено воопшто би влегол во водата над нивните глави? Па, да потсетиме дека во сообраќајот сета логика на светот може лесно – да речеме соодветно – да падне во вода. Многумина завршуваат во поплавените подрачја само затоа што направиле кратенка или го потцениле поројот што ги очекува. Во Аризона тие се вообичаени, па многу локални жители се веќе навикнати на тоа и не го доживуваат како (доволно) страшно.

На пример, летото 2013 година, туристички автобус со 33 патници елегантно удри во поплавен пат. Водата го носела околу 300 метри низводно додека не се заглавил на страна и додека не пристигнала спасувачката екипа.

Сепак, овој закон не се користи често, туку само во екстремни ситуации. Причината лежи во тоа што не сакаат да ги демотивираат луѓето да повикаат полиција или спасувачки служби поради страв од голема финансиска казна. Сметаат дека не вреди да си ги ризикуваат животите и се надеваат дека страшното искуство ќе биде доволна лекција за во иднина.

Ова е тема околу која и денес се кршат копја. Додека едни ја поддржуваат добрата волја на полицијата (за која потсетуваат дека и онака е доволно финансирана од даноци), други сакаат овој закон да се спроведува поригорозно. Згора на тоа, тој изгледа ја инспирирал иницијативата да се донесе „закон за глупави планинари“.