„Забременив откако го сменив полот – но, штетата направена на моето тело ме натера да се чувствувам како чудовиште затоа што го ставив животот на моето бебе во ризик“

Породувањето и првите недели со новороденчето треба да бидат магични за новите мајки, но за Приша Мозли (26) тие биле исполнети со болка и жалење. Дијагностицирана со родова дисфорија, Приша имала двојна мастектомија на 18 години, поради што не можела да дои или да ги почувствува своите градите. Нејзината транзиција вклучувала хормонски третмани кои го блокираат пубертетот и претставуваат ризик од стерилизација.

И покрај овие предизвици, Приша останала бремена. Сепак, нејзините хормонски третмани го запреле нејзиниот раст на колковите и вагината, поради што бил потребен итен царски рез. Нејзиното бебе, се соочило со компликации при раѓањето, вклучително и прекумерна амнионска течност во неговите бели дробови.

Искуството на Приша е симбол на зголемениот број детранзиционери – оние кои се враќаат на својот роден пол по транзицијата. Како тинејџерка, Приша се борела со проблеми со менталното здравје, што ги навело лекарите да предложат транзиција за да ги решат нејзините проблеми. Речиси една деценија подоцна, таа сфатила дека и треба терапија, а не транзиција на полот.

По породувањето, неспособноста на Приша да го дои или да го почувствува своето бебе поради оштетување на нервите од нејзината мастектомија, ѝ го скршило срцето. Преостанатото ткиво од дојката отекло со млеко, предизвикувајќи неподнослива болка и кинејќи и ги лузните. Нејзиното бебе се борело со адаптирано млеко и ѝ требале 24 часа за да го обезбеди донираното мајчино млеко.

Приша, која сега има повисоки од просечните нивоа на тестостерон, се грижи за потенцијалните влијанија врз развојот на нејзиниот син. Додека нејзиниот син е здрав, високото ниво на тестостерон кај мајката може да го зголеми ризикот од состојби како синдром на полицистични јајници кај женските бебиња. Приша, која боледува од биполово растројство, почнала да го менува полот на 16 години. Нејзината транзиција вклучувала хормонска терапија и операција, но на крајот сфатила дека нема потреба од транзиција.

Сега, таа има покренато тужба против лекарите кои ја дозволиле транзицијата, со тврдење за измама и граѓански заговор. И покрај болката, Приша зборува за да им помогне на другите во слични ситуации, нагласувајќи ја потребата од соодветна грижа за менталното здравје над избрзаните медицински интервенции за родова дисфорија. Нејзината приказна ги истакнува сложените, честопати неповратни последици од третманите кои го менуваат полот и важноста од познавање на медицинските одлуки.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!