Зошто некогаш постоела банкнотата од 100.000 долари?

Како настанала банкнотата од 100.000 долари?

Во текот на крајот на 1920-тите и почетокот на 1930-тите години, САД печателе банкноти со високи апоени: 500, 1.000, 5.000 и 10.000 долари. Највредната меѓу нив била банкнотата од 100.000 долари, со портретот на претседателот Вудро Вилсон. Оваа банкнота била златен сертификат, симболизирајќи сопственост на злато без физичко поседување на металот.

Издадена во 1934 година за време на Големата депресија, таа служела за трансакции меѓу Федералните резервни банки. Владата на Френклин Делано Рузвелт тогаш забранила приватно поседување на злато со цел да го стимулира економското закрепнување.

Наместо физички пренос на злато, банките користеле вакви сертификати за лесно порамнување на големи финансиски обврски.

Важно е да се нагласи дека овие банкноти никогаш не биле во јавен промет и не биле достапни за обичните граѓани. Произведени се околу 42.000 примероци со вкупна вредност од 4,2 милијарди долари, но денес речиси сите се уништени или останале во сопственост на владата

 

Големите американски банкноти и нивното значење

Иако банкнотата од 100.000 долари била користена само за меѓубанкарски трансакции, другите големи апоени ($500, $1.000, $5.000 и $10.000) биле во јавна употреба сè до 1969 година. Секој од нив носел портрет на познат историски лик:

• 500 долари — Вилијам Мекинли
• 1.000 долари — Гровер Кливленд
• 5.000 долари — Џејмс Медисон
• 10.000 долари — Салмон П. Чејс, прв секретар за финансии под Линколн

Иако денес ретко се среќаваат, овие банкноти сè уште се сметаат за законско средство за плаќање и се голема атракција меѓу колекционерите.