10 вистински приказни со најморничави пресврти

Најзастрашувачки моменти се оние кои и пркосат на логиката или разумот. Овие чудни појави носат загадочна аура која се задржува во нашите мисли долго откако ќе се појават. Приказните собрани овде се вистински искуства споделени од луѓето на интернет, а овие морничави спомени продолжуваат да ги прогонуваат до ден – денес.

1.

Кога јас и другарка ми имавме 17 години, работевме заедно во мала пицерија. Затворавме еден викенд, па беше околу 23:00 часот додека да средиме се и да заклучиме. Кога излеговме до нејзиниот автомобил, на совозачкото седиште седеше една стара дама.

Другарка ми ја отвори возачката врата и ја праша старата дама пред да влезе внатре „дали можам да ти помогнам?“ Старата дама рече: „Ми треба само возење до дома“. Ѝ рековме дека само треба да се вратиме до пицеријата и да се јавиме на нашите мајки дека ќе доцниме.

Се враќаме внатре, ја заклучуваме вратата и повикуваме полиција. За 10 минути полицијата беше таму и ја уапси. Излезе дека всушност бил 47-годишен маж облечен како стара дама. Кај него пронашле дрога и нож.

2.

Ножот што обично го држев под перницата ми беше на градите, свртен нагоре совршено исправен, под моите покривки.

3.

Имав демнач на факултет. Морав да се селам од собите и зградите во студентските домови четири пати среде ноќ. Пријателите ми помагаа да стигнам до мојот студентски дом, преправајќи се дека одиме во нивниот и внимавајќи да нема никој наоколу кога ќе одам во мојот. Тој најде два од студентските домови и остави белешки во мојата соба. Поминаа повеќе од 11 години, а јас живеам во сосема поинаква состојба, но одвреме-навреме добивам чувство дека ме гледаат и ме фаќа паника.

4.

Јас и мојата поранешна девојка разговаравме во нашата спална соба, која беше поврзана со бања. Мијалникот беше веднаш пред подножјето на креветот. Додека разговаравме, една вечер славината сама се вклучи. Јас сум водоводџија по занает и знам дека тоа не се случува само.

5.

Добив телефонски повик од мојот телефонски број од детството (кој не беше наш многу години во овој момент) на мојот мобилен телефон години подоцна. Одговорив и немаше ништо. Кога го повикав назад, ми рече дека бројот е исклучен.

6.

Додека пливав, одеднаш некој ме фати за глуждот и ме повлече надолу. Успеав да избегам и веднаш помислив дека сестра ми игра со мене. Меѓутоа, кога излегов на површина, неа ја немаше никаде, а кога ја повикав, таа беше од другата страна на базенот.
Погледнав наоколу за некој друг, но немаше никој на 3 метри околу. Навистина брзо излегов на површина, па освен ако можеа да испливаат 3 метри за 2 секунди па да не сум ги видел. Сè уште ме чуди тоа.

7.

Еден викенд, јас и моето семејство отидовме на патување кое траеше 2 часа. Пред да тргнеме, татко ми остави еден од своите телефони на масата до неговиот кревет. Кога стигнавме дома, телефонот беше на подот, на еден метар од масата каде што го остави татко.

8.

Кога бев тинејџер, живеевме во стара палата изградена во 1850-тите. Една ноќ, се разбудив и видов жена како влегува во мојата соба, облечена по модата на денот. Едноставно се преплашив и се свртев кон ѕидот, потоа решив дека ќе погледнам наназад, и ако таа сè уште беше таму, ќе врескам (не сум сигурен зошто мислев дека ова е решение!). Таа не беше.
Тогаш ми се огласи алармот…во 2 часот по полноќ. Претпоставувам дека тоа беше само мојот полубуден ум, но за 60+ години, ништо вакво никогаш повеќе не се случи. Таа всушност беше прилично убава и навистина не изгледаше заканувачки; тоа беше страшно.

9.

Кога бев дете, се враќав од училиште, а никој немаше дома, што беше нормално. Речиси веднаш штом влегов, радиото почна гласно да пука од звучниците што ги имавме. Ме запрепасти, па врескав и истрчав надвор.
Откако се вратив внатре, престана. Како започна и застана самостојно? Сè уште мислам на тоа до ден-денес.

10.

Мојот дечко од седмо одделение пешачеше половина град во 2-3 часот наутро за да ме гледа како спијам од прозорецот од мојата спална соба. Понекогаш се колнам дека сè уште можам да го видам неговото лице.