13-годишно белгиско момче е првата личност во Светот што е излечена од екстремно смртоносен рак на мозокот со помош на експериментален лек

На шестгодишна возраст, на Лукас Јемељанова му бил дијагностициран дифузен внатрешен понтин глиом (DIPG), многу редок и многу агресивен тумор на мозокот кој убива 98 отсто од заболените во рок од пет години.

Неговите родители, Седрик и Олешја, го однеле во Франција за да биде еден од првите пријавени на испитувањето BIOMEDE, кое тестирало потенцијални нови лекови за DIPG.

Тој избран по случаен избор да биде на терапија со еверолимус, еден вид лек за хемотерапија, во клиничко испитување, кој се користи за лекување на рак на бубрезите, панкреасот, дојката и мозокот, но не е успешно користен за лекување на DIPG.

Лукас добро реагирал на третманот и туморот постепено исчезнал. Седум години подоцна, Лукас сега нема трага од рак, а официјално е во ремисија веќе пет години.

Лукас „ги победи сите шанси“, рече неговиот лекар Жак Грил, а неговиот случај „нуди вистинска надеж“.

Еверолимус работи така што го блокира mTOR, протеин кој им помага на клетките на ракот да се делат и растат и да произведуваат нови крвни садови. Ова го запира или забавува растот на ракот со тоа што го спречува репродукцијата на клетките на ракот и со намалување на снабдувањето со крв до клетките на туморот.

Лекот е одобрен од Администрацијата за храна и лекови (ФДА) како лек на рецепт за лекување на низа видови на рак.

Докторите се плашеа да го прекинат терапевтскиот третман до пред година и пол, но потоа Лукас сепак престанал да ги зема лековите.

Д-р Грил рече: „Не знаев кога да застанам или како, бидејќи немаше референца во светот“.

„Преку серија снимки со магнетна резонанца, гледав како туморот целосно исчезнува“, изјави неговиот лекар Жак Грил, раководител на програмата за тумор на мозокот во центарот за рак Густав Руси во Париз.

Зошто Лукас се опорави толку добро се уште не е познато. Седум други деца исто така немаат релапси три години по нивната дијагноза, но само туморот на Лукас целосно исчезна.

Причината за некои деца кои реагираат на лековите, додека други не реагираат веројатно е поради „биолошките особености“ на нивните тумори, рече д-р Грил.

„Туморот на Лукас имаше исклучително ретка мутација за која веруваме дека неговите клетки ги направи многу почувствителни на лекот“, рече тој.

Околу 300 деца годишно се дијагностицираат со DIPG, според Институтот за рак Дана-Фарбер. По дијагнозата, средното преживување е девет месеци.

DIPG обично се наоѓа кај деца на возраст од пет до девет години. Овој тип на тумор се наоѓа во основата на мозокот и на врвот на ‘рбетот, но не е познато што ги предизвикува.

Туморот притиска на областа на мозокот наречена понс, која е одговорна за голем број критични телесни функции како што се дишењето, спиењето и крвниот притисок. Со текот на времето, туморот влијае на чукањето на срцето, дишењето, голтањето, видот и рамнотежата. Некои од првите симптоми на туморот се проблеми со движењето на очите, слабост на лицето, отежнато одење, чудни движења на екстремитетите и проблеми со рамнотежата.

На Лукас му била дијагностицирана шестгодишна возраст откако му се слошило за време на летните одмори. Не можеше да оди право, имаше потешкотии да моча, се онесвести и имаше крвавење од носот.

Истражувачите сега се обидуваат да ја репродуцираат разликата забележана во клетките на Лукас.

„Се верува дека Лукас имал одредена форма на болеста. Мораме да разбереме што и зошто за да успееме медицински да го репродуцираме кај други пациенти она што се случи природно со него“, рече д-р Грил.