5 најголеми океански мистерии кои науката сè уште не може да ги објасни
Иако живееме на планета каде што над 70% од површината ја покрива вода, сè уште знаеме изненадувачки малку за океаните. Истражувањата постојано откриваат нови појави, но некои феномени остануваат целосна енигма.
Во продолжение, ви претставуваме пет од најзбунувачките океански мистерии кои и понатаму ги предизвикуваат научниците ширум светот:
Содржина:
1. Од каде дојде водата на Земјата?
Ова е една од најголемите и најосновните загатки на планетата. Научниците сè уште немаат едногласен одговор за потеклото на водата.
Постојат две водечки теории:
• Кометарна хипотеза – Водата дошла од комети и мразни астероиди што ја „посетувале“ младата Земја пред околу 4 милијарди години.
• Вулканско потекло – Водата се формирала на самата Земја, преку испарувања и реакции на вулканските гасови со елементи како водород и калциум оксид.
Иако анализите на метеоритите покажуваат дека нивните водни изотопи не се совпаѓаат со оние на Земјата, прашањето и понатаму останува отворено.
2. Мистериозни звуци од длабочините: од „Bloop“ до „Човекот од Атлантис“
Во последните децении, подводни микрофони забележале звуци кои не може да се припишат на ниту едно познато морско суштество.
• „Bloop“ (1991) – Нискофреквентен звук, налик на гугуткање, кој неодоливо потсетува на гласот на некое огромно суштество. Се претпоставува дека можеби потекнува од џиновски кит или непознат вид.
• „Човекот од Атлантис“ (1997) – Звук сличен на човечки глас, но на фреквенција што ја надминува можноста на човековиот говор.
Некои научници сметаат дека ваквите звуци се поврзани со подводни земјотреси или кршење на санти мраз, но вистинската причина сè уште не е утврдена.
3. Зошто китовите се насукуваат?
Масовното исфрлање на китови на бреговите е еден од најтажните и најзагадочни феномени во природата.
Примери: Во 2021 година, на брегот на Нов Зеланд беа пронајдени 430 насукани китови. Во 2023 – над 200 во Австралија.
Можно објаснување:
• Навигациски грешки поради магнетни аномалии.
• Инфекции кои влијаат на мозочните функции.
• Стрес и дезориентација предизвикани од човечка бучава – бродови, сонари и тестирања.
Но, ниту едно од овие објаснувања не го покрива секој случај, што ја прави мистеријата сè уште актуелна.
4. Подводни структури – дело на природата или на изгубени цивилизации?
Некои подводни „архитектонски“ форми предизвикуваат жестоки дебати меѓу научниците и алтернативните истражувачи.
• Споменикот Јонагуни (Јапонија) – Огромни камени плочи и скалила под вода на длабочина од 25 метри. Некои веруваат дека се остатоци од древна цивилизација, постара од 10.000 години. Други пак тврдат дека тоа се само геолошки формации.
• Пирамидите кај Бимини и Бахреин – Слични структури пронајдени на други места го поттикнуваат интересот за теории за Атлантида и други изгубени градови.
Досега нема цврсти докази кои недвосмислено ги потврдуваат овие структури како вештачки, но нивната симетрија остава простор за сомнеж.
5. Млечни мориња – светлосниот спектакл на океанот
„Млечните мориња“ се огромни морски површини кои во текот на ноќта светат со сина или бела светлина. Често се гледаат дури и од сателити.
Можна причина:
Биолуминисцентни организми – најчесто планктонот Noctiluca scintillans, кој свети кога е во движење или стрес.
Но…
Зошто овој феномен се јавува само во тропските мориња? Како може да зафаќа подрачја со површина од стотици километри?
И покрај технолошкиот напредок, многу аспекти од овој феномен остануваат необјаснети.
Последната граница
Овие мистерии нè потсетуваат колку малку знаеме за длабочините на нашата планета. Иако досега е истражено помалку од 10% од океанското дно, секоја нова мисија нè приближува до откривање на уште повеќе тајни.
Океанот останува последната голема непознаница – и можеби токму затоа толку нè фасцинира.
За ова веќе пишував на сајтов неколку пати и ова се само дел од мистериите на водите!
Пред околу 66 милиони години, огромен астероид со дијаметар помеѓу 10 и 15 км удрил во областа што денес е Мексиканскиот Залив, оставајќи го зад себе кратерот Чиксулуб, огромна структура со дијаметар од 150 км.
Тој катаклизмичен настан предизвикал истребување на сите диносауруси (освен оние слични на птици) и збришал голем дел од морскиот свет, но новите истражувања сугерираат дека тој, исто така, отворил врата за единствена форма на живот.
Според студија објавена во списанието „Nature Communications“, меѓународен тим научници открил дека ударот создал хидротермален систем во самиот кратер, потенцијално одржувајќи посебен морски екосистем над него најмалку 700.000 години.
Коментирај анонимно