50-годишна мајка изградила стартап вреден 1,3 милијарди долари инспириран од училишните автобуси: „На сите родители им е потребна мојата апликација!“

Понекогаш, возењето до училиште за децата на Риту Нарајан пристигнуваше на време. Понекогаш не.

Кога и да и пропаѓаа плановите за транспорт на нејзините деца, менаџерката во „eBay“ и „Oracle“ мораше да ги земе работите во свои раце. Таа помислувала на сопствената мајка, поранешна учителка во Индија, која се соочувала со истиот проблем пред неколку децении – и на крајот ја остави својата кариера за да одгледа четири деца.

Решението на Нарајан: Таа ја напуштила својата работа за да го создаде „Zum“, услуга за електрични училишни автобуси поддржани од вештачка интелигенција, која започна во 2015 година. Започнало нешто како самофинансиран „Uber“, кој ги носи децата на училиште со проверени приватни возачи. Родителите организираат возење пред време и ја следат локацијата на нивното дете преку апликацијата „Зум“.

„Побарувачката беше супер“, вели Нарајан.

Потоа, во 2019 година, таа побарала од некои локални училишта да го промовираат „Зум“ на родителите. Наместо тоа, училиштата понудиле да го примат „Зум“ како приватизиран возен парк со училишни автобуси, со електрични возила и способност за следење.

Нарајан се соочила со пресвртница

Да се ​​држи до нејзината оригинална визија, инспирирана од нејзината мајка, со нејзиниот јасен пазар и високата побарувачка? Или целосно да ги обновите услугите и инфраструктурата на „Зум“, а истовремено да им стнае конкуренција на поголемите етаблирани автобуски компании?

Базата на клиенти би била поголема – повеќе од 25 милиони американски студенти се потпираат на училишни автобуси. Но, мешањето со нив може да ја урне нејзината компанија.

Таа го презела ризикот. Пет години подоцна, „Зум“ се проценува на 1,3 милијарди долари, а Нарајан била именувана на инаугуративната листа на „CNBC Changemakers“ во средата. Стартапот има договори во вредност од повеќе од 1,5 милијарди долари со над 4.000 приватни и јавни училишта низ Калифорнија, Вашингтон, Тексас, Илиноис, Тенеси и Мериленд.

Зошто беше толку тешка одлуката да се смени фокусот на „Зум“?

„Ми требаше време – осум месеци, или нешто повеќе – затоа што имаше лична приказна прикачена на основачката приказна. Мајка ми се соочи со овој проблем во Индија, а јас бев тука, седејќи во центарот на Силиконската долина, центарот на иновациите, и се соочив со истиот проблем.

Знаев дека оригиналниот модел на „Зум“ ги менува животите на вработените родители. Тоа беше успех“, вели таа.

„Немавме специјализација за возење автобуси, па тоа значеше нов сет на способности што ќе треба да ги изградиме. Моравме да го реорганизираме тимот, да го убедиме нашиот одбор и инвеститорите. Добивме импулс од освојувањето на петгодишен договор од 53 милиони американски долари со Унификуваниот училишен округ Оукланд, кој започна во 2020 година. Имавме голем клиент, а нивното лансирање беше успешно за нас. Така, сите се усогласија околу нешто непосредно и големо за решавање.

Потоа, се случи пандемијата и сите возења до училиштата престанаа околу пет или шест месеци. Тоа ни даде ситуација од типот „кога животот ти дава лимони, правиш лимонада“. Бидејќи не работевме секојдневно и не моравме навистина да им служиме на постоечките клиенти, го искористивме тоа време за многу брзо да го подобриме нашиот производ“.