9 луѓе кои ги виделе вистинските лица на своите најблиски

Често се надеваме на поддршка од нашите најблиски, но понекогаш од нив неочекувано ни се забива нож во грбот. Дури и малите лаги или нечесноста можат да нанесат длабоки рани. За среќа, многу луѓе учат со тек на време како да се ослободат од токсичните врски.

• „Мојот сопруг и јас имаме хипотека, а неодамна се појави „дополнителен“ стан – за кој една моја роднина ми го остави да се грижам. Нашиот план е да го продадеме и да ги ставиме парите за отплата на нашиот долг.
  Сепак, се јавија тројца роднини, кои тврдат дека бидејќи веќе имаме каде да живееме станот треба да го споделиме со нив. Предложив, бидејќи оваа можност е толку „бесплатна“, да можат да ги преземат одговорностите за грижа за парализираната старица шест месеци. Знам каде да ги најдам потребните документи и како да формализирам договор за изнајмување. Но не, тие инсистираат веднаш да го земат станот“.
• „Имаше пари во семејството, но мајка ми секогаш нè тераше да се чувствуваме како товар, постојано потсетувајќи ме мене и сестра ми колку ја чиниме. Никогаш не баравме играчки, облека или џепарлак. На мојот 18-ти роденден, мајка ми ми подари сметка во која се наведени сè, од подароци за одмор до трошоци за бременост. Слична сметка доби и сестра ми.
  Во суштина, завршивме со користење на целата наша плата за да го исплатиме овој наводен долг. Кога наполнив 21 година, моите пријатели ми помогнаа да сфатам колку е апсурдна оваа ситуација. Јас и сестра ми решивме да се отселиме од нашата мајка и да го прекинеме секој контакт со неа“.
• „Имам ќерка која неодамна наполни една година. Таа има апсолутно прекрасна коса, нешто на што сум неверојатно горд. Пред околу три месеци, свекрва ми ја спомна нивната семејна традиција на бричење на косата на бебињата на една година. Го изразив моето несогласување со оваа традиција, а темата како да беше исфрлена.
  Потоа, свекрва ми праша дали може да се прошета со внуката и јас се согласив. Меѓутоа, кога по час и половина ми го вратија моето бебе, таа беше целосно ќелава. Поради тоа плачев цел ден“.

• „Кога имав 12 години, моите родители се разведоа. Татко ми продолжи да плаќа издршка на мајка ми затоа што имам уште двајца помали браќа. Дедо ми по татко ми имаше планови да ги подели своите заштеди меѓу нас, неговите внуци.
  За жал, тој почина без да остави тестамент. По неговата смрт, татко ми тврдеше дека никогаш не слушнал за такви планови. Како резултат на тоа, не добивме никакво наследство. Набргу потоа, татко ми купи скап автомобил и отиде на одмор на остров“.
• „Добив исплата на осигурување и кога татко ми дозна, побара значителен заем. Тој рече: „Те израснав, толку многу вложив во тебе. Сега е твој ред“. Иако не ми пречи да помогнам, му ги дадов парите. Меѓутоа, сега татко ми не е сигурен кога ќе може да го врати долгот. Навистина ми е непријатно да го изнесам тоа како тема на разговор, но имам и свои финансиски потреби кои треба да ги земам во предвид“.
• „Што знаете за тролање? Баба ми е вистински трол. Кога имав 4 години постојано кукав дека имам кафени очи, а баба ми сини. Таа велеше: „Очите ти се валкани, измиј се!!“ И цели три години ги миев очите со сапун!“
• „Момчето отиде на забавата без мене. Подоцна ми испратија фотографија: една девојка со нејзината глава во неговиот скут, а тој си играше со нејзината коса. Нормално, прашав што се случува. Тој одговори: „Не грижи се, таа само имаше главоболка. Како и да е, таа си замина по 15 минути“.

• Пријателска интеракција, рече тој. Се прашувам што друго подразбира под „пријателска интеракција“? Помина еден месец, а јас сè уште не знам што да мислам“.
• „Мајка ми и очувот живеат од плата до плата, а земаа и заеми. Решив да им помогнам да врзат крај со крај, но се чувствувам како да ми се трошат пари. Кога мајка ми уште еднаш побара пари, јас реков: „Дали веќе не дадов доволно? Јас не сум банкомат“. Таа беше навредена и возврати дека имам лесен живот“.
• „Мајка ми ми го зеде базенот. Тоа беше базен складиран во шталата за зима, но мистериозно исчезна во лето. Ете, го најдов во селската куќа на мајка ми.
  Ја прашувам мајка ми: „Дали е ова мое?“ Надевајќи се за некакво преправање дека можеби сум и го дал на чување. Но, таа инсистира: „Не, јас го купив ова“. Го доведувам во прашање нејзиниот избор: „Зошто? Немаш ни пумпа во твојата селска куќа. Како ќе го наполните – 12 тони вода со црево или кофи?“
  Не можев директно да ѝ се соочам, ниту пак му кажав на мојот сопруг. Збунета сум од нејзините постапки и не сум сигурна што да правам следно“.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!