Болест на 21 век: Само 90 секунди гледање „идеални тела“ на социјалните мрежи може негативно да влијае на менталното здравје на жените

За само 90 секунди гледање видеа на социјалните мрежи, кои прикажуваат згодни девојки со убави лица и совршени тела, можете да се наполните со доволно негативност, која не ви е потребна во денот. Сликите на затегнати нозе, рамен стомак, полни усни и лица без флеки имаат речиси моментален и штетен ефект врз сликата за сопственото тело на гледачите.

Одамна е познато дека сликите на „идеалните“ тела и лица може да предизвикаат жените да се чувствуваат полошо за себе и да придонесат за психолошки нарушувања и нарушувања во исхраната.  Но, истражувачите се обидоа да откријат дали тоа важи и за изложеноста на кратките видеа на „TikTok“ и „Instagram“.

„Идеалната содржина на изгледот може да ги притисне жените да сакаат да изгледаат на одреден начин што е нереален или целосно недостижен“, рече д-р Јасмин Фардули, автор на студијата.
„Знаеме дека ова започнува рано, девојчињата на возраст од шест години пријавиле дека се несреќни со своето тело и имаат желба да изгледаат послаби, па дури и држат диета за да изгубат тежина“.

Ким Кардашијан и Кајли Џенер се меѓу најголемите влијателни личности на социјалните мрежи во светот, со 364 милиони и 380 милиони следбеници на „Инстаграм“ соодветно и милиони повеќе на „TikTok“.

Тимот од Универзитетот во Нов Јужен Велс во Австралија им покажа на 211 жени на возраст од 17 до 28 години, слики и видеа избрани од профилите на „Instagram“ и „TikTok“ од влијателни девојки на социјалните мрежи. Потоа биле анкетирани за нивното расположение и сопствената слика за телото.

Тимот откри дека жените ги споредуваат нивните тела со жените во содржината на „идеален изглед“ и секогаш се сметаат за помалку привлечни. Д-р Фардули додаде: „Вкупното време на експозиција беше само минута и пол, и откривме дека тоа е доволно за да има штетни влијанија“.

Истражувачите рекоа дека дополнителен проблем е што технолошките филтри им овозможуваат на субјектите на социјалните мрежи да ги подобрат своите карактеристики на нереални нивоа, оставајќи ја нивната публика во „поголема веројатност да се вклучи во негативни социјални споредби“.