Дали газењето на грозјето е само една романтизирана слика за неговото производство?

Денес, одредени винари тврдат дека газењето на грозје било составен дел од историјата на производството на вино. Сепак, историчарите имаат тенденција да мислат дека тоа е релативно ретка практика. Да бидеме појасни, никој не вели дека античките луѓе не го кршеле грозјето со нозете за да ги извлечат соковите, туку, познато е дека човекот има многу поефикасна алтернатива на овој метод најмалку 6000 години. Ова го знаеме затоа што на почетокот на 2011 година археолозите открија остатоци од архаична винарија, комплетна со преса за вино која датира од 4000 година п.н.е. во Ерменија.

Не е изненадувачки, во речиси секоја цивилизација во која се користеле преси за вино, се чини дека има малку докази дека тие исто така газеле вино, едноставно немале потреба и имале многу поефикасен процес во пресите за вино.

Што се однесува до тоа зошто газењето грозје се чини дека е толку синоним за производството на вино воопшто, и покрај тоа што е неефикасно, нехигиенско, ретко се користи во историјата и одзема многу време, што може да има многу врска со самата винарска индустрија која игра со привлечноста на романтизираната стара временска слика. Ако има една работа во која винската индустрија е одлична, тоа е да прави виното да изгледа грандиозно, кога, на крајот, тоа е само ферментиран овошен сок.

Надвор од мистиката, постои цела индустрија заснована на тоа да им продава на луѓето одмори за време на кои тие ќе газат грозје за да направат вино „на традиционален начин“, иако моментално во Америка е нелегално да се продава какво било вино направено на овој начин од хигиенски причини и е повеќе од еден век. Тоа е само добар маркетинг за луѓето кои ги рекламираат овие настани да се пофалат со фактот дека газењето на грозјето е наводно вообичаен древен начин на правење вино.

Друг фактор што влијаел на популарноста на газењето вино е култната епизода од 1956 година од серијата „Ја сакам Луси “ ,која го прикажува главниот лик кој гази грозје во италијанска винарија. Епизодата довела до пораст на интересот за оваа практика и покрај фактот што калифорниските фармери на грозје кои го снабдувале грозјето за епизодата го сториле тоа под услов некој лик експлицитно да спомене дека грозјето навистина не се цеди со нога од производителите на вино.