Девојка со редок белег од раѓање со порака до сите: „Пораснав без да видам некој како мене, нормално е да си различен од другите“

Во огромниот свет на социјалните медиуми, каде трендовите доаѓаат и си одат со молскавична брзина, една 20-годишна девојка ја користи својата платформа за да фрли светлина на ретка состојба. Запознајте ја Глорија Асте, чија мисија е да создаде свест за џиновските вродени меланоцитни невуси (CMN), белег од раѓање што често се меша со тетоважа.

Што е CMN?

Вродениот меланоцитен невус е опишан како бенигна малформација што произлегува од неисправниот развој на пигментните клетки создадени во ембрионот. Тоа е состојба која ги погодува поединците уште од раѓање, при што белег расте како што расте таа.

За Глорија, нејзиниот белег покрива значителен дел од градите, грбот и раката. Иако специфичниот вроден меланоцитен невус на Глорија не бара долгогодишно одржување, таа ја разбира важноста на основната нега. Нејзината рутина првенствено вклучува одржување на таа област од телото добро навлажнета и заштитена од штетните зраци на сонцето.

Од клучно значење е да се признае дека не сите случаи на CMN се толку бенигни како оние на Глорија. Некои може да укажуваат на состојба наречена неврокутана меланоза, која може да има посериозни импликации кои влијаат на ‘рбетот и мозокот.

Предизвиците со кои се соочува.

Додека Глорија се гордее што го истакнува својот белег, таа исто така има тешкотии. Глорија се сеќава дека пораснала со луѓе кои постојано ѝпоставувале прашања за нејзината кожа. Меѓутоа, како што старее, повеќето луѓе претпоставуваат дека станува збор за тетоважа.

И покрај нејзините напори да ја едуцира својата публика, таа често наидува на несоодветни коментари од непознати на интернет. Тие преминуваат од прашања за нејзиното тело до навредливи забелешки. Сепак, таа се справува со нив со благодат, признавајќи го незнаењето и недостатокот на образование кои често се во основата на ваквите коментари.

Преку нејзиното застапување на социјалните мрежи, Глорија не само што ја подигнува свеста за нејзината состојба, туку и ги предизвикува општествените норми околу убавината и прифаќањето. Таа ги повикува другите да ги прифатат нивните разлики, нагласувајќи дека уникатноста може да биде убава.