Фабриката „Climeworks“ го пронајдоа решението на векот- постојат 6 години во Швајцарија и имаат умови кои вредат: „Направивме машина која ЦИЦА јаглерод диоксид од воздухот!“

Првата комерцијална фабрика во светот за собирање на јаглерод диоксид директно од воздухот беше отворена вчера, поттикнувајќи ја дебатата за тоа дали технологијата навистина може да игра значајна улога во отстранувањето на стаклените гасови кои веќе се во атмосферата.

Капацитетот на „Climeworks AG“ во близина на Цирих станува првиот што го зафаќа CO2 во индустриско ниво од воздух и го продава директно на купувачот.
Програмерите велат дека фабриката ќе зафаќа околу 900 тони CO2 годишно – или приближното ниво што се ослободува од 200 автомобили – и ќе го собира гасот за да помогне во одгледувањето зеленчук.

Иако количината на CO2 е мал дел од она што фирмите и застапниците за климатски промени се надеваат дека ќе го заробат во големите постројки за фосилни горива, „Climeworks“ вели дека нивниот потфат е прв чекор во нивната цел да заробат 1 процент од глобалните емисии на CO2 во светот со слична технологија. За да се направи тоа, ќе треба да има околу 250.000 слични погони, велат од компанијата.

Фабриката се наоѓа на врвот на објектот за обновување на отпадната топлина што го напојува процесот. Вентилаторите го туркаат воздухот низ системот за филтрирање кој собира CO2. Кога филтерот е заситен, CO2 се одвојува на температури над 100 степени Целзиусови.

Гасот потоа се испраќа преку подземен цевковод до стаклена градина управувана од „Gebrüder Meier Primanatura AG“ за да помогне во одгледувањето зеленчук, како домати и краставици.

Ко-основачот на „Gebald“ и „Climeworks“, Јан Вурцбахер, рече дека CO2 може да има различни други намени, како што се газираните пијалоци.

Новата фабрика е наменета да работи како тригодишен демонстративен проект. Во следната година, компанијата рече дека планира да започне дополнителни комерцијални потфати, вклучително и некои кои ќе го закопаат гасот под земја за да се постигнат негативни емисии. Има многу критичари на технологијата кои велат дека би било многу поевтино да се усоврши земањето на јаглерод директно во постројките за фосилни горива и да се задржи CO2 надвор од воздухот на прво место.

Тој процени дека вкупните трошоци на системот за зафаќање на воздухот би можеле да бидат и до 1.000 долари по тон CO2, или околу 10 пати повеќе од трошоците за отстранување на јаглеродот во фабрика за фосилни горива.

„По таа цена, смешно е да се размислува во моментов. Имаме многу други начини да го направиме тоа што е многу поевтино“, рече Херцог.

Во 2015 година, Националните академии на науки, инженерство и медицина објавија извештај во кој се вели дека технологиите за климатска интервенција, како што е заробувањето на воздухот, не се замена за намалување на емисиите.

Минатата година, двајца европски научници напишаа во списанието „Science“ дека зафаќањето на воздухот и другите „негативни емисии“ го одвлекува вниманието на светот од остварливи климатски решенија (Greenwire, 14 октомври 2016 година). Инженерите се поигруваат со технологијата со години, а многумина велат дека таа е неопходна опција за одржување на температурите на контролирани нивоа.

Тоа е само прашање на намалување на трошоците, велат поддржувачите. Пред повеќе од една деценија, претприемачот Ричард Бренсон го лансираше предизвикот „Virgin Earth“ и понуди 25 милиони долари на градителот на одржлив дизајн за заробување воздух.

„Climeworks“ беше финалист на тој натпревар, како и компании како „Carbon Engineering“, кој е поддржан од ко-основачот на „Мајкрософт“, Бил Гејтс и го тестира зафаќањето на воздухот во пилот фабрика во Британска Колумбија.