„Го обвинив мојот сопруг дека ме изневерува, но се покажа дека јас сум таа што треба да се извини“

Како што минуваат годините и почетното блаженство на меден месец станува минато, достигнувањето на пресвртницата на деценијата во врската често може да ги осветли специфичните предизвици кои се повеќе склони да се појават. Паровите честопати почнуваат да се чувствуваат како обични цимери отколку како романтични партнери, а многу поединци не мора да сметаат дека аферата е подобро решение.

Така, Ејми, се соочила со нешто што засекогаш ѝ го уништило мирот и сака да ја сподели приказната за да сфатиме дека некогаш работите не се како што изгледаат.

„Животот во нашето семејство никогаш нема да биде ист.

Мојот маж, Џејсон, и јас сме заедно 10 години. Како и да е пред една година имаше драстична промена во неговото однесување. Престана да сака да излегува. Џејсон обично сака да се дружи, но одеднаш стана многу тивок. Ова многу ме загрижи и почнав да се сомневам дека можеби крие нешто.

Имаше и други знаци кои ме убедија дека има афера. За време на нашиот семеен одмор беше многу резервиран и ладен кон мене. Постојано забораваше работи што му ги имав кажано. Почна да се расправа почесто, не само со мене туку и со децата. Се чинеше како воопшто да не ме ни слуша што зборувам и како сите едноставно да го нервиравме. После тој одмор знаев дека треба да преземам нешто, но не знаев како да го почнам разговорот. Бев исплашена од каков одговор можам да добијам.

Еден ден кога си одевме накај дома на веќе позната улица близу нашата куќа, Џејсон сфати дека свртел на погрешна уличка што е во спротивност од насоката каде што живееме. Кога го прашав што се случува, тој не можеше да спои два зборови заедно. Во неговите очи имаше страв, очите му личеа на дете кое си ги изгубило родителите во супермаркет. Веднаш се јавив на Брза Помош затоа што изгледаше како да има срцев удар.

Во болница докторот ме осигура дека не е срцев удар, но симптомите на Џејсон го загрижуваа. После месеци тестирање докторите го дијагностицираа со рана фаза на деменција. Светот ми се сруши. Се чувствувам виновно што се сомневав дека ме изневерува и сето ова време не обрнав внимание на симптомите.

Секој ден е микс од емоции од тој ден. Ме боли да го гледам човекот што го сакам дека се менува поради болест. Но благодарна сум на деновите кога е свој. Дури и во најтешките денови сум благодарна за ова време што се уште го имаме заедно.

Решена сум да се грижам за Џејсон се додека можам. Но, знам дека може да ми треба помош и од други. Идејата да го дадам во некоја дом е страшна, сакам да е дома каде што му се познати работите.

Тој не е само мој сопруг – тој е мој партнер и љубовта на мојот живот. Деменцијата може го менува, но не може да смени колку го сакам“.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!