Харвардски научник ја открива формулата која докажува дека Бог постои

Содржина:

• Формулата што ја открива намерата во универзумот
• Откритието на антиматеријата
• Бог како „врвен математичар“
• Аргументите за „прецизно прилагодување“

Формулата што ја открива намерата во универзумот

Д-р Сун, во интервју за Tucker Carlson Network, зборуваше за „аргументот за прецизно прилагодување“ (fine-tuning argument), според кој физичките закони и услови во универзумот се совршено прилагодени за постоење на живот. Оваа прецизност е толку неверојатна што е малку веројатно да е случајна, што укажува на постоење на интелигентен дизајн.

Еден од доказите за ова, според Сун, е откритието на антиматеријата во 1928 година. По Големата експлозија (Big Bang), антиматеријата и материјата требало да се создадат во еднакви количини. Но, бидејќи антиматеријата има спротивен полнеж од материјата, ако беа во еднакви размери, би се уништиле меѓусебно. Фактот што во универзумот доминира материјата сугерира дека има „намерен дизајн“.

Откритието на антиматеријата

Професорот од Кембриџ, Пол Дирак, познат како „таткото на антиматеријата“, во 1928 година случајно открил дека таа постои, пред тоа да биде експериментално потврдено во 1932 година.

Дирак се обидувал да разбере зошто некои честички можат да се движат побрзо од брзината на светлината. Тој ја комбинирал познатата равенка на Ајнштајн (E=mc²) со равенката на Шредингер, која предвидува каде може да се најде честичка во даден момент.

Во почетокот, решението не функционирало, па Дирак додал уште еден електрон со негативна енергија. Тоа решение било толку елегантно и прецизно што Дирак бил уверен дека е точно.
Неколку години подоцна, научниците навистина откриле антиматерија во космичките зраци, што ја потврди неговата хипотеза.

Бог како „врвен математичар“

Во 1963 година, Дирак напишал во научни списанија дека „Бог е математичар од многу висок ред“.

„Фундаменталните физички закони се опишани со математички теории од голема убавина и сила. Човек се прашува: Зошто природата е конструирана на овој начин? Единствениот одговор е дека засега така изгледа нашето знаење за универзумот.
Можеби најдобро би ја опишале ситуацијата ако кажеме дека Бог е математичар од највисок ред и дека користел многу напредна математика при создавањето на универзумот.“

Аргументите за „прецизно прилагодување“

Други научници, како Ричард Свинбурн и Робин Колинс, развиле аргумент дека постојат премногу совршено „подесени“ космолошки константи за универзумот да биде случаен.

Некои од доказите што ги наведуваат се:

• Јачината на гравитацијата – Ако била само малку послаба, не би се формирале галаксии, ѕвезди и планети. Ако била посилна, универзумот би се срушил во црна дупка.
• Односот на масите на протоните и електроните – Ако бил значително поразличен, хемијата би се распаднала, спречувајќи создавање на сложени молекули како ДНК.
• Космолошката константа – Овој фактор во равенките на Ајнштајн одредува дали просторот ќе се шири или ќе се собира. Ако бил различен, универзумот би се проширил премногу брзо или би колабирал пред да се формира живот.

Овие факти, според поддржувачите на аргументот за „прецизно прилагодување“, ја зголемуваат веројатноста дека универзумот има интелигентен дизајнер.