„Ѝ кажав на мајка ми за сомнителното однесување на тато и тоа може да ни го уништи семејството. Што да правам и дали да му верувам на татко ми?“

Врската на моите родители отсекогаш беше нешто на кое се огледував, надевајќи се дека ќе го имам истото во мојот иден брак. Неодамна навистина ги збркав работите.

Бев кај моите родители и додека дремев, мајка ми излезе по намирници, а татко ми работеше од дома. Кога се разбудив, го слушнав татко ми на телефон како кажува нешто како: „Се разбира, драга, ќе одиме во тој ресторан, облечи го твојот најдобар фустан, те сакам“.

Мислев дека зборува со мама. Подоцна, ја прашав каков фустан ќе облече. Мама рече: „Каков фустан? Одиме некаде?“ Ѝ кажав за ресторанот.
Таа се вознемири и рече: „Не ми се јави мене“. Мислевме дека покани некој друг. Тато влезе и мајка ми почна да му вика нарекувајќи го измамник.

Му кажавме се, тој сѐналути и рече: „Денес е роденден на мојот братучед и сакав да го прославиме заедно. Ќе ти кажам подоцна“. Мама молчеше не верувајќи му и сега и двајцата се лути на мене. Се чувствувам многу лошо.