Кенијците со своите две раце и две нозе, без никакви машини, градат брани на реките, за да имаат вода цела година

На суво речно корито едно неодамнешно сончево утро, жителите на селото Касенгела се трудеа, мешајќи цемент и песок за да направат бетон. Звукот на нивните лопати одекнуваше низ долината додека другите селани, работејќи во парови, носеа камења до градилиштето на дрвени рамки. Градеа песочна брана, структура за собирање вода од сезонските реки.

Преградата, обично направена од бетон, спречува вода да тече и зад неа се таложат големи зрна песок, создавајќи вештачко езерце кое се полни за време на дождовните сезони. Овде течат сезонски реки неколку пати годишно, а со малку вода од чешма и неколку сигурни алтернативи, многу луѓе зависат од нив за нивното снабдување со вода.

Изградбата на песочни брани на овие реки, каде што луѓето можат да собираат песок или да користат рачни пумпи, помага да се минимизира загубата на вода преку испарување и да се надополнат резервите на подземните води. Ова станува сè поважно бидејќи климатските промени предизвикани од човекот доведуваат до долги сушни сезони, велат научниците, а едноставното решение за изградба на песочни брани добило место во сувите региони на Кенија и некои други делови на Африка, барајќи сигурни извори на вода.

Но, експертите исто така предупредуваат дека наоѓањето на вистинските локации за структурите е клучно за тие да функционираат. Многу луѓе во сушниот југоисточен регион на Кенија ја добиваат својата вода од бунари и реки, но многу бунари произведуваат солена вода, а постојаните реки се многу малку. Друг извор се земјените брани, но и тие се малку на број и бараат редовно одводнување.