„Кој ќе седне на него, ќе умре за 3 дена!“ Дознајте која е приказната за „ѓаволската столица“, чија историја вчудоневидува и безмилосно се повторува

Ако не ја знаете историјата на овој стол, кој се чува во Музејот на Ваљадолид, тогаш гледајќи го отстрана ќе ви изгледа на сосема обичен стол.

 

Можно е да има некој што ќе почувствува искушение да ја одврзе лентата што ги поврзува потпирачите за раце за да седне во неа… Но, тоа е затоа што не сите ја знаат неговата историја.

 

 

Мрачните настани поврзани со ова мистериозно парче мебел можат да ја разнишаат самодовербата и на најозлогласените скептици. Затоа што овие приказни пркосат на секое логично објаснување.

Па што е ова столче на кое ниту еден човек не се осмелил да седне во последните 120 години? Дали има некаква клетва врз него? Дали е можно самиот Ѓавол да имал рака во неговото создавање?

Историјата на оваа столица започнала пред речиси 5 века, во далечната 1550 година, со шпанскиот студент по име Андрес де Проас. Отсекогаш сонувал да стане доктор, па кога пораснал отишол да студира на Медицинскиот универзитет во Ваљадолид, кој важел за најдобар во целата земја.

На почетокот, Андрес не покажал никаков талент во студирањето, што најмногу го интересирало, но по неколку години обука, 22-годишниот студент одеднаш почнал да демонстрира рафинирана техника и големо познавање на анатомијата што ги изненадило дури и неговите наставници.

Сите биле воодушевени од напредокот на младиот човек, сметајќи го за најнадарен од сите ученици. Андрес бил предодреден за блескава иднина. И во исто време, домашните миленичињата прво почнале да исчезнуваат во Ваљадолид, а потоа луѓето …

 

 

На почетокот луѓето дури и малку се радувале што скитниците и питачите почнале да исчезнуваат од улиците, но кога исчезнало 9-годишно момче, во градот започнала паника, а властите конечно тргнале во потрага по криминалецот.

Кога биле испрашувани жителите, се покажало дека никој не видел ништо сомнително, освен една жена која заработувала перејќи алишта во реката Писуерга. Таа пријавила дека понекогаш водата поцрвенувала токму пред нејзините очи…

Надлежните, што е доволно чудно, ги послушале зборовите на жената, решавајќи да ги прегледаат куќите низводно од реката. Андрес живеел во една од нив. Кога властите влегле во неговото живеалиште, биле преплашени од она што го виделе.

Тогаш станало јасно како Андрес ги усовршил своите вештини, бидејќи неговата куќа повеќе личела на мртовечница, а на ѕидовите биле закачени цртежи што ја прикажуваат човечката анатомија со многу детали.

Но, каква врска има столот со сето ова? Кога младиот човек бил уапсен и испрашуван, тој изјавил дека самиот ѓавол го инспирирал на овие страшни дела. Наводно, тој му го пренел знаењето кога Андрес седнал на столот, а за возврат студентот му принесол жртви.

Според ученикот, ова столче му го дал извесен некроманцер бидејќи Андрес го спасил од реката Писуерга. Меѓу другото, Де Проаса додал:

-„Ако некој друг седне на ова столче ќе умре за 3 дена“.
На крајот, Андрес бил погубен, а имотот на поранешниот студент бил продаден. Но, неколку работи, меѓу кои и оваа столица, останале без купувачи, па отишле да собираат прашина во магацинот на Универзитетот.

 

 

Столот стоел во магацин речиси 250 години, додека во 1890 година не погледнал чувар, а потоа овој „прекрасен стол“ му го привлекол окото. Човекот одлучил дека не вреди да се обрасне мебелот со пајажина и го однел во својот плакар за да го искористи за намената.

Три дена подоцна бил пронајден мртов на столот. Наскоро бил ангажиран уште еден чувар. Мислам дека лесно можете да погодите што му се случило. На истиот стол точно 3 дена подоцна бил пронајден маж…

Дури по два смртни случаи, еден од вработените во Универзитетот решил да ја проучува историјата на столот и набрзо дознал дека му припаѓа на Андрес де Проаса. Одлучено е столот да се закачи од таванот за никој друг да не помисли да седне во него.

Отстранет е само 60 години подоцна, во 1950 година, кога е префрлен во музејот Ваљадолид. Оттогаш, столчето наречено „Ѓаволско столче“ е изложено таму, но со еден задолжителен услов – никој да не ја трга црвената лента и згора на тоа, да седи во неа …

Коментирај анонимно

Вашата адреса за е-пошта нема да биде објавена. Задолжителните полиња се означени со *