Лекарите рекле дека никогаш нема да оди или да зборува… Сега има 21 година и Ели „трча“ по модните писти за светски познати брендови како „Гучи“ и „Вог“

На 21-годишна возраст, Ели Голдстајн штотуку ги подигна клучевите од домот што го купи, во прекрасното подрачје во Есекс, благодарение на заработката од манекенските ревии и фотосесии, вклучително и појавувањето на најпосакуваните насловни страници, како што е списанието „Вог“, во мај.

Всушност, без разлика на прогнозата на докторите, кога Ели, која има Даунов синдром, се родила,тие мислеле дека никогаш нема да оди или да зборува. Дури и една медицинска сестра предложила доколку нејзините родители можеби ќе сакаат да ја „остават“ во болница.
Ели, која има напишано и книга за нејзиниот живот, соодветно насловена „Against All Odds“, се огласува: „Значи, сега сум модел, автор, студент и сопственичка на куќа“, вели таа, гордо. „Би сакала тоа да му го кажам на докторот кој рече дека никогаш нема да одам ниту да зборувам!“

Таа се спротивстави на сите очекувања од нејзиното раѓање во декември 2001 година и влезе во историјата како прва манекенка со Даунов синдром која се појавила во големите меѓународни кампањи . „Гучи“ ја ангажираше за своите реклами за неконвенционална убавина, со што застана на насловна на италијанскиот „Вог“ во 2020 година.
При нејзиното раѓање, многубројните антенатални скенирања не успеале да откријат никакви абнормалности, па нејзините родители и медицинскиот персонал биле шокирани кога откриле дека Ели има Даунов синдром, како и проблеми со срцето за кој и била потребна операција за спасување живот, откако прво била родена со царски рез.

Нејзината мајка Ивон (59), која ја поддржува Ели во секој чекор од патот, признава дека се борела да ја прифати дијагнозата на нејзината ќерка, па дури и да се поврзе со неа, во првите неколку недели.

Целото хранење, менувањето пелени и смирувањето на спиењето ги направил таткото на Ели, Марк (63).
„Начинот на кој тие (медицинските лица) се справија со тоа, за да сакаме да се откажеме од неа, ме натера да ми биде тешко да се зближам со Ели“, се сеќава Ивон.

„Не можев навистина да се поврзам. Би помислил: „Која е поентата да се приближиме? Таа нема долго да биде тука?“ Бев многу збунета околу тоа што значеше сето тоа; само ни рекоа „да ги прочитаме летоците“, но тие не ме оставија без сомнеж дека е лошо.

Всушност, во рок од неколку недели од нејзиното раѓање, кога Ели почнала да им одговара на родителите со насмевка, Ивон, која вели дека таа и Марк никогаш не разговарале да не ја задржат својата ќерка, открила дека нејзините мајчински инстинкти ги надминуваат сите стравови за иднината и врската навистина почнала да се развива.

Таа ги красеше насловните страници на бројни списанија, вклучувајќи ги Elle и Glamour, вклучени во промоциите за Gucci Beauty, Adidas, TK Maxx, Body Shop, Boots, Spotify, Victoria’s Secret и Sports Direct, па дури и нејзин портерт беше закачен во Националната галерија на портрети во Лондон во два наврати.
Ели беше однесена во Шведска, Италија и Германија за фотосесии, а штотуку ги прошета и модните писти на модната недела во Лондон, моделирајќи дизајни од London Represents и Unhidden, додека, подоцна овој месец, таа ќе оди во Париз за да ја добие престижна награда Business of Fashion.

Покрај тоа што била „третирана како принцеза“ на фотосесиите, Ели, исто така, била опсипана со дизајнерски подароци – облека и чанти од Гучи и Курт Гајгер.
Кога Mattel ја лансираше својата прва Барбика со Даунов синдром претходно оваа година, компанијата ја ангажираше Ели да помогне во промовирањето на куклата.

„Се занимавав со манекенство и го сакам тоа“, вели Ели со ентузијазам.

Ивон, разбирливо, не може да биде погорда.

„Често му велам на Марк: „Можеш ли да веруваш како се одвиваат работите?“
„Луѓето всушност ја препознаваат Ели кога сме излезени и, ако го гуглате нејзиното име, таа е насекаде. Се разбира, Ели е посебна за нас, но прекрасно е што остатокот од светот сега може да види колку е неверојатна таа. Таа е доказ дека луѓето кои имаат потешкотии се способни за многу повеќе отколку што некои можеби мислат. Никогаш нема да го заборавам докторот кој влезе во мојата соба по породувањето, држејќи ја и рече: „Ова е Ели, таа има Даунов синдром. Таа нема да оди или да зборува. Таа нема да оди на универзитет“.

„Или медицинската сестра која влезе и рече: „Дали сакаш да ја оставиш овде? Тоа го направи последната мајка со една од овие“.
„За среќа, за неколку недели можевме да видиме дека таа е светла, ведра и паметна. Така, решивме: прво ќе ја воспитаме како Ели и ќе го оставиме фактот дека има Даунов синдром настрана колку што е можно повеќе“.

На возраст од пет месеци, кога Ели се сметала за доволно голема и силна за да се справи, таа била примена во болницата „Great Ormond Street“ во Лондон на десетчасовна операција за затворање на дупките во нејзиното срце, нешто со што се раѓаат половина од бебињата со Даун.