Мачката Џени која бил член на екипажот на „Титаник“, ја предвидела неговата пропаст!

Истражувачите тврдат дека Џени, мачката која била полноправна членка на екипажот на Титаник, ја предвидела несреќата на бродот.

И покрај нивното добро познато несакање за вода, мачките често патувале со морнари на бродови, заштитувајќи ги резервите од глувци и стаорци. Оваа практика датира од древниот Египет. Подоцна, британските и ирските морнари ги сметале црните мачки за извор на среќа на нивното патување.

Иако мачките биле земени на бродот за одредена цел, тие генерално биле многу сакани и разгалени од екипажот, бидејќи биле одличен начин за забава на долгите патувања. Неколку од мачките на бродот дури и  станале познати, како Џени, која била член на екипажот на „Титаник“ и се вели дека ја предвидела несреќата на бродот.

Џени била префрлена во „Титаник“ од „Олимпик“, бродот близнак на баксузниот големец. Пред да замине бродот за Њујорк, Џени родила мачиња. Таа го сместила своето семејство во близина на кујната на бродот, каде што персоналот ги хранел со остатоци.

Таа била особено поврзана со Џим Мулхоланд, кој работел како стокер за време на морските испитувања на бродот на рутата од Ирското Море до Саутемптон. Џени постојано го барала неговото внимание.

Приказните за тоа што се случило со Џени и нејзините мачиња варираат и се разликуваат од различни извори. Се вели дека потонале заедно со бродот, но Малхоланд имал поинаква верзија на настаните. Тој тврдел дека кога „Титаник“ се закотвил во Саутемптон, од каде што требало да тргне на своето трансатлантско патување, ја видел Џени како ги симнува нејзините мачиња од бродот. Мислел дека тоа е лош знак и решил да го напушти и бродот. Како што се испостави, инстинктите на мачката биле во право. Според Мулхоланд, Џени му го спасила животот.

Денес, истражувачите на Титаник веруваат дека приказната е вистинита, и дека Џени и нејзините мачиња го преживеале бродоломот. Сепак, постојат потврдени факти дека некои животни преживеале, иако биле на бродот во моментот на потопот.

На патниците од прва класа им било дозволено да земат кучиња на бродот. Кога бродот отишол на море, на него имало најмалку 12 кучиња, од кои три преживеале. Сите преживеани биле мали кучиња – две Шпиц и еден Пекинезер – па лесно можеле да се сокријат во ќебињата или палтата на нивните сопственици и да се прошверцуваат на чамците за спасување.

Многу други животни немале толку среќа, особено големите. Ен Елизабет Исам, која имала германска Данка со себе на патувањето, била една од петте патнички од прва класа кои загинале на „Титаник“. Таа одбила да го остави своето сакано куче, а тој очигледно бил преголем за да го собере на некој од чамците за спасување или да се скрие под палтото. Наместо тоа, таа останала со него, а изворите велат дека сè уште го гушкала кучето кога нејзиното тело го нашол спасувачкиот брод.

На бродот Титаник, освен кучиња, имало и кокошки и други видови птици. Така, патничка по име Ела Холмс Вајт носела живина од Франција во САД, а Елизабет Рамел Нај патувала со нејзиниот жолт канаринец. Повеќето животни, за жал, не можеле да ја преживеат катастрофата, вклучително и птиците.