Мајка подлегнала на интензивна хемотерапија по терминалната дијагноза на рак за потоа да открие нешто шокантно: Таа воопшто немала рак!

Лиза Монк (39) од Колеџ Стејшн, Тексас, првично отишла во болница во 2022 година поради болки во стомакот за кои се сомневала дека се поврзани со камења во бубрезите.

Тестовите откриле два камена во бубрегот, но и маса на нејзината слезина. Таа била подложена на успешна операција за отстранување на масата во јануари минатата година, но тогаш настаните добија пресврт.

 

Монк тврди дека слезината била испратена во три различни лаборатории за патологија за да се тестира пред конечно да биде испратена во четврта лабораторија, каде што била позитивна на ретка и терминална форма на рак, наречена чистоклеточен ангиосарком.

Ангиосаркомот е вид на рак кој се формира на поставата на крвните садови и лимфните садови. И покрај достапните третмани, се смета дека ангиосаркомот има лоша прогноза без оглед на возраста или полот.

„Тоа беше тип на рак на крвните садови пронајден во слезината и докторот ми кажа дека најоптимистичкото нешто што може да го каже е да ми даде 15 месеци да живеам“, откри Монк.

 

„Тоа беше мрачно време“.

Мајката, разбирливо вознемирена по ужасната вест, на крајот морала да им ја каже на својот сопруг и нејзините две мали деца катастрофалната дијагноза.

„Во овој момент не им кажав дека ракот е терминален или дека имав само 15 месеци, само им кажав дека е лошо, но ќе се обидам да се борам. На мојот најстар син му дојде најтешко. Моето девојче беше многу добро во криењето на чувствата, но дознав од нејзиниот наставник дека е преоптоварена поради тоа на училиште“.

Она што следеше беше „агресивен“ режим на хемотерапија.

 

Таа беше препратена во болница и го имаше првиот круг на хемотерапија во март 2023 година.

По губењето на целата коса, Монк објасни дека била подложена на втор круг терапија што ја оставила со повраќање и „сребрена кожа“

„Беше многу мрачно време. Пишував проштални писма и писма до внуците што никогаш нема да ги сретнам и свадбите на кои никогаш нема да присуствувам“.

 

„Таа се сврте кон мене и изгледаше целосно ужасно“

Но, на еден рутински состанок во април, следниот месец, Монк доби уште пошокантни вести: таа никогаш не боледувала од рак на прво место.

Извештајот за патологија, објасни нејзиниот лекар, бил погрешен.

„Прво ја видов медицинската сестра и таа само ме праша за моите симптоми и гледаше во компјутерот и зборуваше со мене. Одеднаш таа едноставно престанува да зборува и го има овој изглед на нејзиното лице. Таа се сврте кон мене и изгледаше целосно ужаснато и ми рече дека треба да го најде докторот, а потоа истрча од собата. Таа ме остави сама околу 15 минути и докторот се врати“.

На почетокот збунета и мислејќи дека тоа е добра работа – дека нејзините хемотретмани функционираат – Монк рече дека потоа сфатила дека сето тоа било ужасна грешка.

„Тогаш докторот ми рече дека никогаш не сум имала рак. Во тој момент изгледав како да имам рак и се чувствував како да имам рак додека повраќав, бев болна и мојата кожа беше сребрена поради хемотерапијата“, рече Монк.

 

Што е најтрагично докторот потоа ѝ честитал наместо да се извини за огромната грешка.

„Докторот потоа ми честиташе, што навистина ми пречеше. Во тоа време бев во шок, но сега чувствувам дека посоодветниот одговор би бил „Жал ми е“. Побарав копија од нивниот извештај за патологија и најдов ходник да му се јавам на мојот сопруг и да му ја кажам веста“.

 

Но, грешката не завршува тука. Монк тврди дека откако го видела извештајот за патологија дома, сфатила дека е датиран еден месец претходно – што значи дека болницата ги имала информациите пред нејзиниот втор круг на хемотерапија, но едноставно не го прочитала извештајот до нејзиното назначување.

„Имав хемотерапија во ова време и можеа да ми кажат еден месец порано и ќе го избегнав вториот круг на хемотерапија доколку само го прочитаа сопствениот извештај за патологија. Откако ми беше кажано дека немам рак морав да почекам неколку дена и потоа ми беше потврдено дека не е рак откако разговарав со сите лекари. На крајот утврдија дека ќе ми пукнела слезината и затоа ја имала масата на неа. Тоа беше само активност на крвните садови, немало никаков рак“.

Сè уште ја плаќа цената

Сега, една година подоцна, Монк вели дека таа и нејзиното семејство сè уште се соочуваат со менталните, емоционалните и финансиските последици од ужасната грешка на болницата.

Финансиски, вели таа, сè уште ги плаќаат сметките.

 

И покрај фактот дека тоа е грешка на болницата, Монк вели дека не можела да добие олеснување на ниту една од сметките.

„Исто така, сè уште изгледав како да имам рак. Бев ќелава и се чинеше дека не ми е добро. Тоа беше секојдневен потсетник дека тоа е нешто што сите сме го преживеале. Една година од она што ми се случи, лута сум. Ми го уништија здравјето.“, изјави Монк.

Мајката продолжи: „Тагувам за моите деца што мораа да поминат низ вакво нешто во нивните животи каде што мислеа дека ќе ја загубат својата мајка. Не можам да им го одземам ова. Знам дека на хартија изгледа само неколку месеци од мојот живот, но се чувствува како цел живот“.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!

  • Жарко Г. напиша:

    Да беше во скопска Онкологија, ќе ја „лечеа“ со физиолошки раствор и на крајот ќе и речеа дека ја „оздравиле“ и излечиле од ракот.
    ГЕНИЈАЛЦИ од скопска Онкологија…кои никогаш нема да одговараат за своите валкани дела!!!

  • Коментирај анонимно

    Вашата адреса за е-пошта нема да биде објавена. Задолжителните полиња се означени со *