„Мојот сопруг ги уништи нашите животи со тоа што ми бараше да му правам повеќе за јадење“

Се викам Алисон и имам 30 години. Порано живеев среќен живот, но сега сум 99% сигурна дека сакам развод. Никогаш не можев да помислам дека мојот живот ќе добие таков чуден и болен пресврт, но тука сме.

Мојот сопруг Френк и јас сме во брак речиси 5 години и имаме 5-месечно бебе.

Работам со скратено работно време и мојата заработка е доволна само за да го дополни нашиот приход, а плаќам и за правниот процес за мојот сопруг да добие документи. Имавме голема среќа да скокнеме во лесен процес во кој Френк за само 2 години ќе добие државјанство. Но, по она што се случи, ќе ја откажам целата оваа законска процедура и ќе поднесам барање за развод.

Порано мојата рутина беше релативно набиена. Секое утро се будев 2 часа пред Френк и му правев ручек и му пакував сѐ за работа. Му го подготвував и појадокот, му го подготвував кафето и облеката. Потоа ќе се разбудеше, ќе јадеше, ќе се облечеше и ќе заминеше на работа за 40 минути.

Френк порано беше задоволен со сѐ што му спакував за ручек. Секогаш беше некоја здрава храна. Сето ова го правев за него затоа што сакав да му го олеснам животот на Френк и на овој начин сакав да му покажам дека се грижам и го сакам. Му ги сервирав ручеците откако првпат се преселивме заедно пред повеќе од 5 години.

Неодамна во ручекот морав да внесам и остатоци од вечерата бидејќи Френк почна да бара повеќе храна. Тој велеше дека сѐ уште е гладен откако ќе ги изеде ручеците што му ги сервирав. Мислев дека е чудно, но јас не се противев да му дадам поголеми порции за ручек.

Така почнав да ги удвојувам неговите порции, додавајќи ја храната што вообичаено ја земам на работа. Ова значеше дека ќе одам без ручек и морав да чекам после работа или да доцнам на работа. Буквално ќе морав да почекам додека не се подготви храната и да земам малку затоа што доев и не можев да пропуштам оброк.

Минатата недела, кога му го пакував ручекот, видов втора вилушка во неговата кутија за ручек. Го прашав Френк за тоа и тој рече дека ја нашол во кујната во неговата канцеларија и ја донел дома. Звучеше многу чудно. Јас, исто така, забележав некои промени кај него.

Неколку дена подоцна, откако ја најдов таа вилушка, решив да отидам во неговата канцеларија за време на ручекот за да го изненадам со десерт и да го види нашето преслатко бебе. И тоа беше токму моментот кога дознав зошто секогаш сака повеќе храна.

Претходно се расправавме за една од неговите колешки. Еднаш го фатив како премногу пријателски зборува со неа и му реков дека тоа ми направи да се чувстувам многу непријатно. Подоцна ми кажа дека ја напуштила компанијата и повеќе не работи таму. Го натерав да ја отстрани оваа колешка од сите негови социјални мрежи и ја блокираше секаде. Така, оваа колешка не само што сè уште работеше таму, туку и го јадеше ручекот што го подготвив за мојот сопруг, а Френк ги јадеше остатоците.

Не предизвикав никаква драма. Само ги фотографирав како заедно го ручаат тој ручек. Ги додадов овие слики во мојата папка за сè што тој правеше претходно. Ставаше лајкови жени, имаше провокативни слики од колешка од претходната работа и поради неа доби отказ од таа работа.

Возев дома плачејќи и си ги спакував работите. Зедов сѐ што ми требаше за бебето и сите мои неопходни работи. Потоа отидов кај сестра ми и ѝ кажав сè на неа и на мојот зет.

Нормално му испраќам пораки на Френк во текот на денот, а тој ден само исчезнав. Френк почна да ми праќа пораки и да ми се јавува да провери дали сум добро и сакаше да праша што има за вечера. Беше нервозен. И тогаш дошол дома еден час порано од вообичаено и видел дека моите и работите на бебето ги нема.

Подоцна истата вечер му кажав дека сакам развод и исто така му кажав дека ќе ја прекинам правната процедура за неговото државјанство што ја започнавме пред 2 години. Сето ова го налути многу. Ме молеше да не го оставам и да му дадам шанса. Само го блокирав секаде, па дојде кај сестра ми и таа му рече да си оди или ако не ќе повика полиција. Се чувствувам толку скршено, изгубено и депресивно. Но, знам дека правам сè како што треба, затоа што е подобро да бидам сама и самохрана мајка, отколку да живеам цел живот со лажго кој ме тера да готвам храна за неговите љубовници“.