Научниците случајно направија на глушец да му растат нозе на местото на гениталиите

Исклучувањето на генот во почетокот на развојот на глувчето ги наведе истражувачите да завршат со случаен ембрионски цицач со шест нозе.

Овој чуден резултат го одведе истражувањето на ‘рбетниот мозок на развојните биолози Анастасија Лозовска и Мојсес Мало и нивните колеги од португалскиот научен институт Гулбенкијан во нова насока.

„Јас не го избрав проектот, проектот ме избра мене“, изјави Мало за Сара Реардон во Nature News.

Тимот спореди ембриони на глувци од 10 до 17 дена со и без функционални верзии на генот за кој станува збор, Tgfbr1 , кој го кодира протеинот на рецепторот Tgfbr1.

Tgfbr1 придонесува за патот на сигнализација која на телото му дава насоки на формирање. Тоа е молекула во нашето тело која игра улога во давањето инструкции на клетките за време на развојот на ембрионот (бебе кое расте пред раѓањето).

„Патот за сигнализација“ е дел е како збир на инструкции или мапа што им кажува на клетките во ембрионот во развој како да растат и што да станат.

Но, тоа не е се. Исто така, им кажува на клетките каде да создадат одредени делови од телото, како што се задните екстремитети (нозете на задниот дел) или надворешните гениталии (приватните делови од надворешната страна на телото). Значи, тоа е како да кажете: „Еј клетки во оваа област, време е да почнеме да правиме нозе“ или „Еј клетки таму, време е да се формираат интимните делови“. Генерално, Tgfbr1 е од суштинско значење за да му се даде на ембрионот во развој вистинските инструкции да расте правилно и да ги формира сите различни делови од телото на вистинските места.

Како што расте ембрионот на цицач, тој гради структури последователно од глава до опашка. Во почетокот на развојот, генетските механизми се префрлаат од фокусирање на главата кон проширување на телото и поставување на темелите за главните органски системи.

Подоцна, се случува втора транзиција каде што активирањето на гените во повеќе слоеви на ткивото го продолжува стеблото за да создаде опашка.

За време на овој процес, интеракциите помеѓу новопојавените ткива создаваат структури неопходни за излезните канали на телото и гениталиите.

Додека нозете и рацете делат многу исти гени, на почетокот на процесот, задните екстремитети и гениталиите имаат повеќе заедничко. Има некои сугестии дека тие произлегуваат од истата почетна структура на примордиум кај предците.

Научниците открија дека и покрај прилично драматично различното поставување на дополнителните нозе во ембрионите без функционална верзија на Tgfbr1, другите гени изразени во овие нозе се слични на оние што се наоѓаат во нормалните екстремитети на глувчето.

Истражувачите сè уште не го знаат точниот механизам помеѓу супресија на генот Tgfbr1 што доведува до дополнителен пар на нозе.

Разбирањето повеќе за овие основни процеси ќе ги опреми истражувачите со дополнителни алатки за справување со развојните предизвици и болести.