„Не сум носел чевли една ДЕЦЕНИЈА – луѓето ме гледаат со презир, но тоа ме прави да бидам многу поскромен, какви што треба да бидеме сите!“

Робин Гринфилд не носи чевли повеќе од една деценија – дури и додека пешачи по планини или додека се шета низ пазари и маркети.

„Луѓето многу ме гледаат со презир; луѓето често претпоставуваат дека сум бездомник. Нивната перцепција е дека сум бос и немам друг избор“, изјави тој за „South West News Service“.

Но, 37-годишниот вели дека тоа го одржува „скромен“ – всушност, му се допаѓа што одењето бос е „практика на понизност“.

Гринфилд, кој дури и не поседува никаква деловна облека, првпат бил инспириран да ги отфрли своите чевли во 2008 година на колеџ патување во Нов Зеланд, каде што бил сведок на еден од лидерите кој не носел чевли.
„Не се сеќавам кога имало одредена причина, освен дека се чувствував како што треба“, се сеќава еколошкиот активист. „Сакав да одам бос и го направив тоа“.

Во тоа време, тој почувствувал „природна привлечност“ да биде бос и почнал да оди така од 2011 година.
Жителот на Ешвил, Северна Каролина, вели дека често е единствената личност во толпата што не носи чевли и поради тоа се соочува со прашања и неверни погледи.

„Отидов на фестивал минатиот викенд каде што имаше 5.000 луѓе“, рече Гринфилд, кој призна дека му биле потребни „години“ ментално да ја надмине „стигмата“ со која се соочил. „Не видов ниту една друга личност која беше боса, а имаше стотици луѓе кои гледаа во моите нозе“.

„За мене, да се биде бос е можност да дојдам до луѓето во секој момент, со секој чекор што го преземам за да ја нарушам општествената норма“, рече тој, додавајќи дека ужива кога луѓето го доведуваат во прашање неговото однесување.

„Каде и да одам, создавам можности да ги размрдам луѓето, да ги возбудувам луѓето“.
И покрај тоа што морал да ги преврзе стапалата откако стапнал на стакло, повремените болки од одењето бос не го спречиле од следење на начинот на живот без чевли. Всушност, тој го фрлил својот последен пар обувки пред шест месеци.

Додека неговото семејство било „загрижено“ за неговата иднина, тие исто така му даваат и поддршка. На крајот на краиштата, тој е она со што неговите родители „се гордеат најмногу“.
„Гринфилдс – ние сме мало семејство и сите сме чудни на еден или друг начин“, објасни тој.

„Сите сме уникатни – никој од нас не се вклопува во општествените норми и затоа добив голема поддршка“.

Откако беше ослободен од обувките, Гринфилд започнал потфат наречен Босоного училиште, каде што своето знаење го дава и на други заинтересирани луѓе. Тој тврди дека неговата прва сесија, организирана во Северна Каролина овој јули, привлекла 40 луѓе.

„Тоа беше викенд на повторно поврзување со земјата, како и барање храна, поминување време во шумата и поврзување со заедниците“, рече тој.

За почетниците кои се надеваат дека еден ден целосно ќе ги отфрлат обувките, Гринфилд препорачува да започнете на полесни површини и полека да работите до поневеројатни терени – запомнете дека се очекуваат исеченици и гребаници, сè додека не се притискате премногу.

Неговите практики, сепак, се против она што некои експерти го советуваат за оптимално здравје на стапалата. Иако одењето бос- дури и на отворено – може да ги зајакне мускулите на стапалото и глуждот затоа што тие се принудени да работат понапорно, лекарите предупредуваат дека продолжениот стрес од неносење чевли може да доведе до идни проблеми.

Болката во стапалото е чест симптом на поддржувачите на „sans-shoe“, кои би можеле да страдаат од плантарен фасциитис или тендинитис.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!