Постои ментална болест која ве претвора во вампир – 10 факти за вампирите кои не сте ги знаеле!

Во денешно време, темата за вампири не е нешто ново и не веќе слушнато. Кинематичките слики на овие „суперземни“ суштества се исклучително привлечни: по правило, тие ни изгледаат нечовечки, а сепак убави, нереално силни, опасни, но во исто време и многу хипнотизирачки.

Но, нашите предци имаа сосема поинакви идеи за сите видови крвопијци. Навистина, легендите за овие страшни суштества се ширеле меѓу многу народи во Европа, почнувајќи од Античка Грција (а во средновековна Романија, Србија, Хрватска тие биле сеприсутни).

Значи: овие вампири не беа сосема слатки и нималку гламурозни. Тие беа претставени во форма на ужасни и слаби, живо-мртви без причина, способни само да пијат крв и, според тоа, да убијат.

Сакате да дознаете повеќе за вампирите? Значи, еве 10 интересни факти за нив:

10. Покрај света вода, крст, лук и сребро, постојат и други начини да се справите со вампир

Главните средства за заштита од вампири се познати уште од античко време. Но, малкумина знаат дека вампирите се плашат и од растенија со трње, како што се рози, шипинки. Но, според легендите, овие суштества многу сакаат да бројат сè. Затоа, ако одеднаш ве следи вампир, ако расфрлате ориз, сенф или афион тогаш гонителот веднаш ќе почне да ги собира и брои. Според легендата, вампирите понекогаш се толку занесени во оваа активност што не го забележуваат доаѓањето на зората, изгорувајќи се во куп пепел уште од првите зраци на сонцето.

9. „Семејниот замок на грофот Дракула“ опстанал до денес

Вистинскиот прототип на Дракула најчесто се нарекува Влашкиот владетел Влад III Тепеш, кој живеел во 15 век и станал познат по својата нечовечка суровост, за што, всушност, го добил и прекарот Дракула. Се разбира, секој средновековен владетел треба да има свој замок. Зошто Влад Тепеш треба да биде исклучок?

А во Романија со задоволство ќе ви го покажат „истиот“ замок Бран, на 30 километри од Брашов. Но, всушност, никогаш не му припаѓал на Тепеш. Во оваа навистина импозантна и мрачна тврдина од 14 век поминал само неколку дена кога бил заробен од Турците. Но, куќата во која е роден Дракула навистина преживеала во градот Сигишоара.

8. Првата приказна за вампирот ја напишал Џон Полидори во 1819

Всушност, најраните книжевни дела на теми кои се модерни денес биле поемата „Вампирот“, напишана во 1748 година од германскиот поет Хајнрих Август Осенфелдер и кратката песна со исто име од Шкотланѓанецот Џон Стаг, напишана во 1810 година.

Но, официјалниот основач на жанрот „вампир“ е Џон Вилијам Полидори. Еден ден било собрано цело младо друштво се расправало кој од нив ќе ја напише најстрашната приказна. На крајот победил Мери Шели, го измислила чудовиштето на доктор Франкенштајн, а Полидори ја напишал прекрасната приказна „Вампирот“, објавена во 1819 година.

7. Првиот вампирски филм излезе во 1921 година

Првиот вампирски филм се смета за унгарски нем краток филм „Смртта на Дракула“ во режија на Кароли Лајтој во 1921 година. За жал, овој филм сега се смета за изгубен, зачувани се само неколку кадри. И тука е сликата од 1922 година „Носферату. Симфонија на ужасот“ од Фридрих Мурнау. Но, сепак, третиот филм на истата тема се покажа како попознат и попопуларен: „Дракула“ во режија на Тод Браунинг со величествениот White Lugosi (1931).

6. Симптомите на порфирија се многу слични на описот на вампирите.

Факт е дека само во 80-тите, научниците откриле и детално опишале ужасна и опасна болест – порфирија. И постоела, се разбира, многу пред тоа и била доста честа појава во Источна и Северна Европа.

Надворешните симптоми на порфирија се многу слични на многу карактеристични знаци на вампирите: поради метаболичко нарушување, кожата на пациентот станува потенка, добива кафеава нијанса, додека не почне да пука, формирајќи чиреви и лузни – патем, под влијание од сончевата светлина, овој процес е значително забрзан, а со тоа предизвикува неподносливо страдање на пациентот – токму таму сонцето се смета за смртоносно за вампирите – тогаш ‘рскавицата почнува да се воспалува и оштетува, како резултат на тоа, ушите и носот се деформирани; мукозната површина на непцата и усните се протега и пука, крвари и ги изложува корените на забите.

Сето ова, се разбира, многу го обезличува човекот. Поради огромното физичко и ментално страдање, многу пациенти со порфирија умираат многу брзо или полудуваат.

5. Постои ментална болест која ги „претвора“ луѓето во вампири

Ренфилд синдормот е клинички вампиризам. Кога личноста добива неодолива желба да пие крв и се обидува да ја добие на било каков начин. Историјата на клиничкиот вампиризам беше опишана во 1992 година од Ричард Нол. Во 20 век, клиничкиот вампиризам беше постојано опишан од многу психијатри, а Нол предложи да се преименува во „Ренфилд синдром“ во чест на еден од ликовите во Дракула на Брам Стокер.

4. Њујорк е домаќин на годишна конференција посветена на вампирите.

Во Њујрок се одржува Годишната конференција „Вамипири.Опсесија“ (Вампири.Атракција) чии гости се актери кои некогаш ги играле вампирите на екранот како и многу обожаватели на таа тема.

На оваа чудна забава, можете да учествувате во тематски натпревари, да слушате концерти на познати готски бендови, да го посетите музејот на вампири и така натаму.

3. Гробници на „вампири“ се наоѓаат низ цела Европа

Големиот број чудни гробници откриени во изминатите 30 години, очигледно специјално „наместени“ за да ги спречат нивните „жители“ да избегаат, зборува за тоа колку сериозно средновековните луѓе во поголемиот дел од Европа ги сфаќале сериозно легендите за вампирите.

На пример, во раните 1990-ти Во Словачка (во градот Простоев), Чешка (во Челаковитси) и Бугарија (во областа Созопол), откриени се неколку десетици погребувања од 11-16 век, во кои се пронајдени скелети на луѓе закопани во нив. Обвиткани наоколу со железни обрачи, покрај тоа, во некои случаи прободени со железни прачки и смачкани со тешки камења.

Овој скелет стар 700 години, од Созопол, Бугарија, бил пронајден со извадени заби и прободен низ градите со железна прачка. Научниците се сомневаат дека жителите на градот го правеле ова за да ги одбијат вампирите – многу реален страв во Европа стотици години..

2. Постојат историски документи за истражување на нападите од вампири

Во европските архиви има доста официјални истражни материјали за „вампирските злосторства“.

На Балканот има една случка за фармер од Србија кој се пожалил на соседите дека го каснал вампир. Набргу потоа, тој мистериозно умрел додека косел и речиси и да немало крв во неговото тело. Неколку дена по погребот, Арнолд првпат се појавил во селото веќе во маската на вампир и оттогаш 9 години почнувајќи од 1725 година, ловел луѓе.

Официјалните лица кои дошле да ги истражат овие хорор приказни никогаш не биле во можност да ги убедат локалните жители да обезбедат докази кои некако ги објаснуваат овие инциденти од „немистична“ гледна точка: сите луѓе искрено верувале дека се ослободиле од вампирите.

1. Некои луѓе сè уште навистина веруваат во вампири

Се чини дека е 21 век, дојде цивилизацијата, науката целосно ја негира можноста за постоење на секакви „шетачки трупови“ и други ентитети од ист тип. Но не! И денес е лесно да се најдат луѓе кои цврсто веруваат дека вампирите им се закануваат.

Во 2002-2003 година во Африка толпата линчуваше неколку осомничени „вампири“, а кога интервенираше полицијата, властите веднаш обвинија за „заговор“ со вампири.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!