Пронајден гробот на „Дедо Мраз“: Погребното место на Свети Никола кој починал пред повеќе од 1.600 години е конечно откриено!

Гробницата на Свети Никола, инспирацијата за Дедо Мраз, е откриена откако археолозите открија остатоци од древна црква во Турција, која била потопена од подигањето на нивото на Средоземното Море во средниот век.

Светиот лик, кој живеел помеѓу 270 и 343 година од нашата ера, е најпознат по тоа што наследил пари што им ги давал на сиромашните и конкретно приказната за тоа како на три девојки им подарил вреќи со злато за да ги спаси од животот на проституција.

На врвот на темелот на античката базилика била изградена уште една црква за да го заштити гробот на светителот, но до неодамна археолозите откриле мозаик и камен под од претходното светилиште под оној што стои денес, што ги одвело до последното почивалиште на Свети Никола.

Откритието го поткрепува тврдењето дека Свети Никола живеел и умрел во Турција, а тимот исто така објавил дека истиот камен под пронајден под слоевите талог бил и од христијанската фигура, пренесува новинската агенција „Демирен“.
Византиската црква изградена над античкиот темел била место за богослужба на православните христијани помеѓу 5 и 12 век и е опкружена со статуи на Свети Никола.

Исто така, во 1982 година беше додаден на списокот на светско наследство на „УНЕСКО“.

За прв пат се веруваше дека античката црква била откриена во 2017 година од истражувачи кои спровеле електронски истражувања под црквата Свети Никола, кои откриле празнини помеѓу подот и земјата.

Тимот објави дека можеби го пронашле гробот на Свети Никола, но сè уште работи на внимателно отстранување на подот на византиската црква за да не го оштети.

Осман Еравсар, шефот на провинцискиот одбор за зачувување на културното наследство во Анталија, изјави за новинската агенција „Демирен“ минатата недела: „Првата црква беше потопена со издигнувањето на Средоземното Море, а неколку векови подоцна, горе беше изградена нова црква.

„Сега стигнавме до остатоците од првата црква и подот на кој стапнал Свети Никола“, истакна тој. „Откопано е поплочувањето на подот на првата црква по која чекорел Свети Никола“.

Свети Никола, кој е познат по дарувањето и милосрдието на сиромашните, е роден во селото Патара од богати родители кои починале во епидемија и на својот син му оставиле големо богатство.
Како благочестив христијанин, Свети Никола го следел Исусовото учење за продавање на сета световна сопственост и давање на сиромашните – и тоа го правел.

Сепак, овие идеи не се претставени во историски документи, туку се споделени во приказни.

Тој навистина станал епископ на Мира во 4 век, но набргу потоа бил затворен од римскиот император Диоклецијан во време кога христијаните биле прогонувани, а потоа ослободени под власта на Константин Велики.

Записите покажуваат дека Свети Никола бил погребан во црквата изградена во негово име. Сепак, точната локација на неговото тело отсекогаш била мистерија.

Истражувачите сега веруваат дека во времето на неговата смрт во 343 н.е., Свети Никола бил погребан во црквата во Демре, каде што лежел невознемирен до 11 век. Претходно, се веруваше дека останките стари 1.674 години биле прошверцувани во италијанскиот град Бари од трговци во 1087 година. Меѓутоа, турските археолози сега сугерираат дека биле отстранети погрешни коски – а оние што отишле во Италија му припаѓале на анонимен свештеник.

Тој бил погребан во неговата црква во Мира, а до 6 век неговото светилиште таму станало добро познато.

Во 1087 година, италијанските морнари или трговци ги украле неговите наводни останки од гробницата и ги однеле во Бари, Италија. Моштите на Никола остануваат зачувани во базиликата Сан Никола од 11 век во Бари, иако фрагменти се стекнати од црквите ширум светот.

Дедо Мраз е базиран на приказни за Свети Никола кој изградил репутација дека прави чуда и тајно дава злато на сиромашните. Името Дедо Мраз еволуирало од холандскиот прекар на Ник, Синтер Клас, скратена форма на Синт Николаас, што е холандски за Свети Никола.

Византиската црква исто така била оштетена и обновувана неколку пати во текот на 8-ми и 9-ти век, според одборот за зачувување на наследството во Анталија. Организацијата забележува дека имала големи обнови од Константин IX во 1043 година и царот Николај I во 1862 година, кој додал кула.

Црквата, исто така, била поплавена од реката Демре и на крајот потрупана, сѐ додека не била повторно откриена во 1956 година и сега е дестинација за многу аџии кои сакаат да му оддадат почит на Свети Никола.