Проучив повеќе од 200 деца — Ова е број 1 „нов стил на родителство“ за воспитување исклучително успешни деца: „Функционира подобро од сите останати“
Рим Рауда е водечка фигура во областа на свесното родителство и креаторка на „FOUNDATIONS“ — трансформативен дневник за исцелување наменет за родители кои сакаат да ги прекинат старите циклуси, да поработат на себе и да станат емотивно безбедното прибежиште што нивното дете го заслужува. Таа е широко призната за својата пионерска работа во областа на емоционалната безбедност кај децата и зајакнување на врската помеѓу родителот и детето.
Содржина:
Нов стил на родителство: Најдобриот начин да одгледате успешни деца
Постојат безброј начини како да се биде родител. Некои родители се приклонуваат кон „авторитативното родителство“, стил кој поставува јасни граници, но нуди и поддршка. Други практикуваат „авторитарно родителство“, кое се темели на строги правила и последици.
Во поново време, популарно е и „нежното родителство“, кое го става акцентот на емпатија и емоционална потврда.
Но, што ако тајната за воспитување успешни деца не е ни во строгоста, ни во мекоста, туку во создавање емотивно безбедно опкружување? По повеќегодишно проучување на над 200 релации помеѓу родители и деца, и преку сопственото искуство како родител, дојдов до нова рамка која, според мене, дава подобри резултати од сите останати: емоционално безбедно родителство.
Што е „емоционално безбедно родителство“?
Целта на овој пристап е длабоко да се усогласи родителот со емоционалните потреби на детето. Наместо само менаџирање на однесувањето, фокусот е на градење емоционална отпорност, доверба и поврзаност преку отворена и искрена комуникација.
Слично на авторитативното родителство, се поставуваат граници и се поттикнува независност. Но, клучната разлика е во вниманието на родителот кон внатрешната работа, емоционалната свесност и лекување на сопствените трауми.
Карактеристики на емоционално безбедните родители:
• Ги прифаќаат емоциите на детето без веднаш да ги „поправаат“ или да ги отфрлат.
• Одговараат без осуда или посрамување, дури и ако тие самите пораснале со такви реакции.
• „Лошото“ однесување (како викање, удирање) го гледаат како знак на стрес, а не непослушност.
• По конфликт, не казнуваат или се повлекуваат, туку преземаат одговорност и повторно се поврзуваат со детето.
• Работат на себе – преку дневник, терапија или медитација – за да бидат помалку реактивни.
• Создаваат средина во која детето се чувствува слободно да изрази силни емоции и да биде свое.
• Го прифаќаат целото дете – и убавите и тешките страни, не само „послушната“ верзија.
• Водат со смирена, стабилна авторитетност – поставуваат граници без страв, но со сочувство.
Како да се практикува емоционално безбедно родителство?
1. Почнете со себе
Родителството започнува со родителот. Размислете како вашето детство и емоционалните тригери влијаат на вашите реакции.
Во стресни моменти, прашајте се: „Што точно чувствувам?“
Пред да реагирате, прашајте: „Кој дел од мене се чувствува загрозено?“
Ако забележите дека повторувате нешто што вашите родители го кажувале, прашајте: „Дали сакам така да постапам со моето дете?“
2. Однесувањето е сигнал, не закана
Место да го гледате лошото однесување како непочитување, гледајте го како обид за комуникација.
Наместо „се однесува грубо“, размислете „можеби е преплавено со емоции“.
Прашајте: „Што се обидува да ми каже со ова однесување?“
Реагирајте со љубопитност: „Можеш ли да ми кажеш што се случи?“
3. Поставувајте граници со емпатија, не со контрола
Границите се неопходни, но не мора да се спроведуваат со страв.
„Разбирам дека си разочаран, но одговорот сè уште е не.“
„Ова е тешко, тука сум да ти помогнам.“
„Се гледа дека си фрустриран.“
4. Спречете да се појави срам
Наместо да го обвинувате или да се повлечете, научете како да поправите однос по тежок момент.
„Не требаше да викам. Жал ми е.“
„Во ред е да си лут, но мораме да најдеме побезбеден начин да го покажеме тоа.“
„Ајде прво да дишеме заедно, па потоа ќе зборуваме.“
Комуникацијата е сè
Начинот на кој зборувате со вашето дете станува начинот на кој тоа ќе зборува со себе.
• Користете смирен, почитувачки тон.
• Потврдете ги емоциите: „Во ред е што си тажен.“
• Кажете му дека ќе бидете тука дури и кога е тешко: „Јас сум тука со тебе, без разлика на сè.“
На крајот, детето кое се чувствува емоционално безбедно, расте во возрасен кој знае да ги регулира своите емоции, гради здрави врски, има самодоверба и се чувствува сигурно во својот свет.
Коментирај анонимно