Семејство во Турција ѝ побегнало на еволуцијата: Одат на четири „нозе“ наместо две и според научниците ваквиот вид луѓе е „чудно што постојат“

Веројатно нема да можете да одите ниту 100 метри во чевлите на ова семејство.

Семејство во Турција одат на начин што ги збунува научниците и го предизвикува светското разбирање за човечката еволуција. Имено тие се движат на сите четири нозе користејќи ги дланките како стапала.

Семејството Улас првпат беше претставено на јавноста преку научен труд, по што следеше документарен филм од 2006 година на Би-Би-Си наречен „Семејството што оди на сите четири“.

Професорот Николас Хемфри, еволутивен психолог од Лондонската школа за економија, открил дека од 18-те деца во ова семејство, шест од нив се родени со оваа особина досега невидена кај модерните возрасни луѓе. За жал, еден од шестмината оттогаш починал.
„Никогаш не очекував дека дури и под најнеобичната научна фантазија современите човечки суштества би можеле да се вратат во животинска состојба“, рече Хемфри за „60 минути Австралија“.

„Она што нè одвојува од остатокот од животинскиот свет е фактот дека ние сме вид кој оди на две нозе и ги држи главите високо“, објасни тој.

„Се разбира, тука е и говорот и сите други работи, но тоа е ужасно важно за нашето чувство за себе како да се разликуваме од другите во животинското царство. Овие луѓе ја преминуваат таа граница“.

Семејството Улас беше опишано во документарецот како „алка што недостасува меѓу човекот и мајмунот“ – а една турска студија сугерираше дека можеби се случила „деволуција“, со што ќе се сменат три милиони години еволуција. Но, Хемфри ја критикуваше таа теорија во документот на Би-Би-Си, нарекувајќи ја „длабоко навредлива“ и „научно неодговорна“.

Документарецот исто така го сподели „нераскажаното значење на семејството за секој од нас“ и тврдеше дека тие „не треба да постојат“.

Истражувачите од Универзитетот во Ливерпул откриле дека децата во центарот на студијата имале скелети со поголема сличност со мајмуните отколку со луѓето и имале намален мал мозок, состојба која обично не влијае на способноста на другите луѓе да одат на нивните две нозе.

Меѓутоа, додека мајмуните ги користат зглобовите за да се движат наоколу, овие луѓе ги користат дланките на рацете, што означува значителна разлика. Тој, исто така, истакна дека бидејќи децата не биле нужно охрабрувани да стојат по 9 месеци, нивниот развој можел да биде засегнат.

На децата им бил обезбеден физиотерапевт, како и опрема што им помагала да одат на само две нозе, што довело до значителни подобрувања во нивната подвижност.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!