Шест дена заробен под земја: Како рударот Леонид Моjсеев преживеал со 300 мл вода и четири бонбони!
Замислете си: мрак, студ и глушец под илјадници тони јаглен, со само капки вода и неколку бонбони за преживување. Ова е вистинската приказна за Леонид Мојсеев, рудар од Кузбас, кој ја победи смртта таму каде што повеќето би се откажале уште по неколку часа. Неговата борба ги остави без здив и минерите и жителите на Кузбас, во исчекување на чудо.
На 5 јули 2022 година, во рудникот Распадскаја-Коксоваја во Кемеровскиот регион, се случило уривање на карпа. Во моментот на несреќата, под земја биле 190 рудари. 188 успеале да се извлечат. Двајца останале заробени, од кои само еден преживеал – Леонид.
Содржина:
Заробен под земја
Колапсот се случил токму кога Леонид се подготвувал да си замине – имал работа дома, а следниот ден требало да оди во Пензискиот фонд. Со 30 години искуство и речиси 50 години живот, се подготвувал за пензија – но животот имал поинаков план.
Тој се нашол во простор долг околу 6 метри, на местото каде што се поврзуваат две рударски окна – спој што го спасил, бидејќи таванот таму бил поцврст и издржал. Но, се друго било исполнето со јаглен, карпи и искривено железо. Таванот се спуштил на само 4 метри височина. Леонид бил повреден – десната нога скршена на три места, а стапалото речиси откинато.
Нечовечки услови за преживување
Леонид имал само 300 милилитри вода, 4 карамели и преносен апарат за дишење – доволен за 4 часа.
Брзо ја сфатил сериозноста на ситуацијата. Знаел дека мора да штеди кислород. Наместо веднаш да го користи апаратот за дишење, чекал концентрацијата на метан да достигне опасни нивоа, за да го искористи во вистинскиот момент.
Откако анализаторот на гас престанал да работи, морал да се потпира на звучни сигнали од шлемот, не знаејќи точно кога воздухот станува смртоносен.
Сметајќи дека крајот се ближи, Леонид напишал проштална порака до сопругата:
„Жал ми е. Те сакам многу, запомни го тоа. Смири ја мајка ти. Биди со неа до крајот. Љубов моја, збогум.“
Ја ставил белешката во џебот и го извадил апаратот за дишење – одлучил да се обиде да дише без него. И – успеал.
Како преживеал?
Леонид лежел на една штица цела недела, движејќи се на грб. Со ножот што му бил подарок од искусен рудар, успеал да скрати други штици и да направи импровизирана лонгета. Го искористил и кожниот појас што му го дал татко му уште во 1992 година, за да ја имобилизира скршената нога.
Кога болниот шок стивнал, сфатил дека мора да го намести зглобот. По два обиди и губење на свеста од болка, успеал да го врати на место и го преврзал стапалото.
Во мракот пронашол парче железо и празна кутија за алат – и почнал да тропа на неа, за да испрати SOS сигнали. Исто така пеел песни за психички да може да издржи.
„Песните ми ја одржуваа душата будна,“ вели тој.
По неколку дена, спасувачите конечно го чуле тропањето. Прво помислиле дека е ехо. Но – добиле одговор. Почнале рачно да ги отстрануваат камењата, сантиметар по сантиметар. Не смееле да користат тешка опрема – еден погрешен потег можел да значи крај.
Четири бонбони и непокорен дух
Во текот на сите шест дена под земја, Леонид не јадел ништо освен четири бонбони што случајно ги имал во џебот. Ги делел – по една на секои два дена:
„Имам навика да носам слатки. Ме одржаа,“ рече тој.
Кога конечно бил извлечен, неговото тело било со многу повреди и екстремна слабост. Но – жив.
Оваа приказна не е само за преживување. Таа е симбол на човечката волја, истрајност и вера.
Апарат за дишење, стар нож, појас од татко му, четири бонбони и непокорен дух – доволни за да се победи невозможноста.
Леонид Мојсеев денес е легенда меѓу рударите – жив доказ дека човечкиот дух може да опстане дури и во најмрачната длабочина.
Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!
Коментирај анонимно