„Штедев цел живот за во пензија да имам пари да го посетам Париз. Внук ми се разболе, па одбив да дадам пари за неговото лекување – сега ќерка ми ми се лути“

Кога животот не става пред сурови дилеми, мораме да направиме избор. А за Луиза, 68-годишна пензионирана баба од Америка, тоа било предизвик кога таа го избрала своето патување од соништата наместо помошта да ги плати медицинските третмани за нејзиниот болен внук. Она што се случило потоа ја оставило Луиза шокирана и во целосен очај.

Факт е дека Американскиот менталитет и нашиот се различни, па, еве ја нејзината приказна, а вие споделете кое е вашето мислење на темата и како би постапиле во ваква ситуација?

 

 

„Јас сум 68-годишна вдовица и штедев пари за пензија за да го остварам мојот сон за патување. Мојот покоен сопруг и јас отсекогаш сонувавме да го видиме Париз, но животот ни застана на патот и никогаш немавме можност. Сега сакав да го направам тоа патување – за двајцата.

Неодамна, моето внуче (12 години) се разболе сериозно, а ќерка ми ме молеше да помогнам со плаќањето на терапијата. Реков: „Нема да се откажам од мојата последна шанса за среќа!“

Денес, кога се вратив дома, вратата ми беше отворена. Втрчав внатре и занемев кога ја видов ќерка ми како ми ги пакува работите. Ја прашав што се случува, а таа ладно одговори:

„Ја издавам куќата за да платам за лекувањето на моето дете. Можеш да ги задржиш парите за твоето патување, па дури и да останеш во Европа, затоа што нема да имаш дом кога ќе се вратиш“.

Останав во шок. Куќата е на нејзино име затоа што јас и сопругот, пред тој да почине, решивме да ѝ ја пренесеме на неа – и онака таа требаше да ја наследи. Но, никогаш не можев да замислам дека ќе го искористи тоа против мене и ќе ме натера да ја напуштам сопствената куќа.

Сега престојувам во привремено сместување, обидувајќи се да сфатам што да правам понатаму. Изгледа дека нема да го направам тоа патување, бидејќи ќе ми требаат парите за да најдам постојано место за живеење. Сè уште не можам да поверувам дека сопствената ќерка вака ќе ме третира.

Дали направив грешка? Дали беше погрешно што се држев до мојот сон наместо да ѝ помогнам?“

Луиза