Што претставува мистериозната дупка што постојано се појавува во центарот на Антарктикот?

Настрана од теориите на заговор, Антарктикот навистина е неверојатно и мистериозно место. И не затоа што таму хипотетички се кријат тајни бази на вонземјани и праисториски пирамиди, туку затоа што ова е вистинска ризница за науката.

Научниците се обидуваат целосно да го разберат и истражат Антарктикот од 27 јануари 1820 година, кога руската експедиција предводена од Фабијан Готлиб фон Белингсхаузен и Михаил Лазарев открила ледена полица на брегот, која подоцна станала позната како ледена санта Фимбул.
Оттогаш научниците, продолжиле да го истражуваат ледениот континент.

Во 1970-тите, кога станаа достапни првите сателитски снимки, истражувачите забележаа голем број неочекувани појави на континентот. Една од нив беше мистериозна дупка што се појави во една од сезонските ледени плочи на Антарктикот што пловеа во Лазаревското Море.

Во текот на летото таа исчезна, а научниците не знаеја што да кажат во врска со тоа.

Не толку одамна, во 2017 година, за време на најстудените зимски месеци на Антарктикот, токму кога мразот треба да биде најгуст, научниците забележале огромна дупка од 9.500 квадратни километри во центарот на Антарктикот. Неколку месеци по откритието, дупката се проширила за 740 отсто, а потоа повторно исчезнала заедно со летниот мраз.

Овој феномен не бил ништо ново, бидејќи научниците го следеле тоа како се случува веќе неколку децении.

Но, научниците никогаш не биле ни блиску да разберат што точно се случува и зошто се појавува огромна дупка во центарот на Антарктикот. Единствено што знаеме е дека оваа огромна дупка се појавува повторно и повторно. По децении размислување, проучување и фотографирање на Антарктикот од воздух, научниците веруваат дека можеби ја откриле причината за оваа огромна дупка.

Благодарение на сателитските набљудувања и податоците од повторната анализа, тим од научници од Универзитетот во Њујорк во Абу Даби (NYUAD) веруваат дека овие масивни дупки, познати како полиња, се лузни од циклонски бури.

Назад во 2017 година, кога мешавина од студен и топол воздух се судриле веднаш над Јужниот пол, создавајќи циклонски ветрови кои се вртеле навнатре, достигнувајќи речиси 120 километри на час, генерирајќи моќни бранови високи до 16 метри.

Површинските ветрови на циклонот го влечат морскиот мраз во една насока, додека циклонските ветрови го носат во спротивна насока. Ова резултира со дупка во мразот лоцирана во близина на центарот на циклонот.

„Поради нивната голема големина, средноморските полиња имаат потенцијал да влијаат на климата на регионално и глобално ниво бидејќи ја менуваат циркулацијата на океаните“.

Врската помеѓу циклоните и полињате има големи импликации за иднината, предупредуваат научниците, бидејќи моделите за климатски промени ни кажуваат дека во блиска иднина сигурно ќе се појават повеќе поларни циклони како оној во 2017 година.

„Со оглед на нивната големина во центарот на ледената покривка, средноморските полиња, преку интензивна длабока конвекција, можат да влијаат на климата локално, регионално и потенцијално на глобално ниво со менување на океанската циркулација под нив“, пишуваат авторите во нивниот труд.

Отсекогаш ве мачеле големите прашања? Верувате дека светот не е толку едноставен и дека постојат и работи кои не ги гледаме? На вистинското место сте. Посетете го каналот Мистерии и урбани легенди.