Џиновски книги од минатото кои дефинивитно будат некои мистерии

Зошто не зборуваат за ова ниту на училиште, ниту на телевизија, зошто повеќето од нас не знаат: зошто храмовите имаат огромни врати – влезови, за кого се направени многу високи тавани и чии гигантски предмети за домаќинството се наоѓаат во различни музеи околу светот? — Одговорот се сугерира сам по себе: овие работи и предмети им припаѓале на џинови. И се чини дека тие живееле меѓу нас не многу одамна!

Кои беа овие џинови? „Ниту ние не знаеме, но време е да дознаеме за тоа“.

Уште од детството слушаме за џинови, читајќи ја бајката „Патувањата на Гуливер“ од Џонатан Свифт, како и бајката „Мачорот во чизми“ од Шарл Перо и од таму дознавме кои се џиновите и дека можат да бидат добри или обратно, зли. И според нашето разбирање, гигантите се само херои од бајките, исто како гномите, или сирените, или малата сирена, па дури и Дедо Мраз. Според нашето разбирање, тие постоеле само во бајките и како деца верувавме дека се некаде во нашиот свет, но кога пораснавме, идејата дека хероите од бајките се само фикција беше цврсто вградена во нашите умови на авторите, и тие всушност никогаш не постоеле во нашиот реален свет. Но кому припаѓале тогаш овие предмети што понекогаш ги среќаваме кога одиме во музеи или посетуваме други интересни, па дури и егзотични места:

Џиновски глави

Џиновска коска од нога

Коливанска вазна во Ермитаж

Џиновска гранитна када

Вратите на катедралата Свети Исак

На крајот на краиштата, очигледно е дека гигантите живееле на земјата и живееле неодамна, бидејќи предметите што можеби им припаѓале преживеале до ден-денес во многу добра состојба, а коските на џинови биле пронајдени повеќе од еднаш во различни делови на светот. Или можеби бајките не се целосно фикција?

Има коски, предмети за домаќинството, џиновски пиштоли, мечеви. Има и згради, храмови со високи врати, прозорци и тавани. Има дури и фотографии од гиганти! Но, најважното нешто се книгите! Книги на гиганти, кои содржат информации за нив.

Во старите денови, некои информации не се запишувале во книгите, а тоа се случувало од различни причини: на пример, оваа информација не одговарала на некој владетел, но луѓето сфатиле како да ја сочуваат, кажувајќи им ја на своите деца и внуци како бајка. Значи, не сите бајки се плод на нечија имагинација. Има и многу реални настани кои ја формираа основата на бајките и почнаа да се сметаат за измислени. Во бајките, доброто секогаш победува над злото, што е неопходно мото за идните генерации, а во нив има и информации за животот на нашите предци и, се разбира, за нивната мудрост.

Но, информациите за гигантите не се само во бајките, туку и во Библијата.

Врз основа на сите достапни информации, може да се претпостави дека гигантите живееле меѓу обичните луѓе, но поседувале големи знаења, вештини и способности, што им овозможувало да подучуваат и да ги менторираат луѓето. На пример, сумерските табли зборуваат за ова:

Но, што влијаело на исчезнувањето на џиновите, џиновите кои живееле на Земјата? А кои беа овие џинови кои ни го оставија своето наследство, за кое поради некоја причина претпочитаат да молчат.

Веројатно вреди да се бараат овие информации во самите книги. На Интернет има многу книги со неприродна големина: тоа се црковни книги и кодекси, меѓу кои е и Кодексот на Гига (џинови).

Има и фотографии од џиновскиот Куран:

Овој Куран содржи информации за самите џинови: тоа се Адитите. Куранот го именува ал-Ахкаф како место на живеење на Адитите, кое се наоѓало во пустината Источен Хадрамут во Јемен.

И Википедија вели така, што е кажано за Адитите во Куранот:

„Алах ги уништи оние кои беа горди и одбиваа да ги слушаат опомените на луѓето. Адитите долго време живееле во благосостојба, покажале ароганција и не го следеле пророкот Худ, кој ги повикал на монотеизам. Како казна за ова, во Адитите беше испратена суша, а потоа и ураган. Ураганот, кој беснееше седум ноќи и осум дена, ги уништи Адитите“.

Исто така, според исламската традиција, Адитите биле високи.

А Библијата вели дека „Божјите синови почнаа да доаѓаат кај човечките ќерки и од тоа се родија џинови“. Божјите синови се однесуваат на нефилимите, кои сакале земни жени и ги земале за жени.

Штета што сè уште нема доволно информации за гигантите. Има многу џиновски книги. Тие очигледно не се создадени од обични луѓе, бидејќи тежината на некои примероци достигнува 120 кг. Дали е можно да се „подигне и прочита“ таква книга?

Најверојатно, ова може да се објасни со фактот дека нашата планета се менува, а некои видови повеќе не можат да се прилагодат на постоењето на неа. На крајот на краиштата, многумина од нас слушнале дека џиновски дрвја некогаш растеле на земјата, а сите животни биле исто така многу големи, на пример, диносаурусите. Вака џиновите постепено стануваат минато, а сега се навистина реткост. Но, катедралата Свети Исак е изградена пред само 200 години! И во неа беа направени гигантски и многу убави врати! Дали за доброто на еден или два џина би направиле такви врати? – Очигледно, во тоа време имало, ако не многу, тогаш не малку такви луѓе. За тоа сведочат и бројни фотографии од гиганти фатени во 19 век.

Од каде гигантите го добија знаењето да напишат многу различни книги?

Дали цивилизацијата што живеела пред нас го поседувала ова знаење и ни останало толку мало наследство од оние кои живееле и работеле на Земјата во античко време?

Но, тоа не е се. Во Јужна Америка, во 1965 година биле откриени неверојатни подземни тунели, а во еден од нив била пронајдена библиотека. Во библиотеката сите книги биле направени од злато и бронза, а ова откритие е наречено „Атлантска библиотека“. Но, тие никогаш не биле во можност да ги извадат овие книги на површина.