„Живеам буквално на крајот на светот, во едно од најизолираните места – храна купуваме два пати годишно и немаме доктор во близина“

Салина Олсворт (27) живее цел живот во едно од најизолираните села во светот – Порт Олсворт, Алјаска. Во ова село со само 180 жители нема продавници, ресторани, театри или барови, а храна и други потребни намирници пристигнуваат со авион на секои два месеци. Најблискиот град, Анкориџ, е оддалечен 400 километри и до него може да се стигне само по воздушен пат – зависно од временските услови.

 

„Живеам буквално на крајот на светот, во едно од најизолираните места - храна купуваме два пати годишно и немаме доктор во близина“

Прилагодување на временските услови

Салина е менаџерка на семејниот туристички ресорт Lake Clark и вели дека ваквиот начин на живот е нејзино секојдневие. Нејзиниот сопруг Џаред, поранешен турист од Детроит и водич за риболов, се преселил во селото во 2022 година и, иако му биле потребни адаптации, добро се вклопил.
Во селото се користат четириточкаши наместо автомобили, бидејќи нема патишта, а купување храна „набрзина“ не постои. „Ако сакаш пиво кај пријател, мораш да ја испразниш сопствената остава“, вели Салина низ смеа.

Поради временските услови како снег и магла, понекогаш може да помине цела недела без пристигнување на авион. Освен малиот здравствен пункт, сè друго е далеку – за породување или хируршки зафати, потребен е лет до Анкориџ.

 

Прилагодување на временските услови

„Ова е мојот дом“

Салина внимателно го планира снабдувањето: во октомври купува сè што ќе ѝ треба до мај, во јули го полни замрзнувачот со свеж улов од лосос, а на секои две години добиваат и месо од лос. Најчесто патува на копното еднаш на секои четири до шест месеци.

И покрај предизвиците, таа не планира да се сели. „Ова е местото што секогаш сум го замислувала како свој дом. Заедницата е силна – секогаш сме тука еден за друг, особено кога некој оди во град, се јавува и прашува дали некому нешто му треба“.

 

„Ова е мојот дом“