„Зошто би сакал да работам?“ – Луѓето во Британија живеат од бенефиции и се фалат дека одмараат и уживаат додека 10 милиони остануваат невработени, а 4000 дневно пуштаат барања за бенефиции поради болест

На жителите на приморскиот град Џејвик, Есекс не им се работи. Таа е една од најсиромашните области во Британија и жителите гордо признаваат дека живеат од бенефиции, со тоа што земаат илјадници фунти месечно додека ги избегнуваат можностите за вработување. Додека пак некои вадат документи дека не се работоспособни за да уживаат во животот.

Овие лица добиваат бенефиции преку владини програми дизајнирани да ги поддржат луѓето кои се невработени или неспособни за работа поради болест или инвалидитет. Една вообичаена спомната програма е Universal Credit, која обезбедува финансиска помош за оние кои се без работа или имаат ниски примања. Во суштина, владата им дава пари за да ги покријат животните трошоци, како кирија, храна и сметки, кога тие не заработуваат пари од работа.

Крис Пациент (36) изјави: „Уживам во мојот живот… Нема работа наоколу, но и онака не сакам“.

Мартин Томас (44) го повтори ова чувство, нагласувајќи: „Овде нема работни места кои се платени како и бенефициите што ги добивам. Па зошто би сакал да работам?“

Локалните жители жалат поради „срамежливиот став за работа“ што преовладува во Џејвик, истакнувајќи ги достапните можности за работа.

Пензионираниот менаџер на турнеја Џојс Хау (72) изрази шокираност од ситуацијата, истакнувајќи: „Многу е распространета дрогата. Многу е депресивно… Има повеќе европски работници. Тие ја одржуваат локалната и британската економија“.

Слични чувства се појавија и во други обесправени области како Гејнсборо и Гренџтаун. Жителите го критикуваат недостатокот на мотивација за барање работа кај невработените.

Стивен Килик, 71, од Гејнсборо, изјави: „Зошто да работат? Кога добиваат бесплатни пари?“

Стоматолошката медицинска сестра Сју Смит (27) го истакна недостатокот на капацитети и можности за локалното население.

Ситуацијата се надополнува со пораст на барањата за долгорочни бенефиции за болест и алармантен тренд на неработење кај младите луѓе. Риши Сунак ги објави плановите за справување со британската „култура на боледување“ преку овластување на специјализираните тимови да ги проценат работните способности.

Како што се интензивира дебатата за зависноста од социјална помош, фокусот останува на поттикнување на културата на вработување за да се подигнат заедниците и да се подобри животниот стандард.

Доколку сакате добра акција или пак забегани и жестоки случки само за најхрабрите читатели, тогаш посетете го каналот Жестоко. Предупредување: Содржините може да ве вознемират!