Зошто целулитот НЕ Е ЛОША работа? Што кажува обликот на вашето тело за вашето здравје и начинот на складирање масти?

Не е тајна дека носењето вишок телесни масти ве става на поголем ризик од мноштво здравствени проблеми. Но, доказите почнуваат да се зголемуваат дека не сите масти се создаваат еднакво, а она што навистина е важно е каде телото ги складира тие масти.

Најопасниот вид е познат како висцерална маст, цврст внатрешен слој кој вообичаено се формира помеѓу органите во абдоменот. Обично тоа е причина за пивски стомак и придонесува за несакана форма на телото на јаболко – што се смета за физика со најголем ризик од здравствени проблеми.

Поткожното масно ткиво, од друга страна, лежи веднаш под кожата и предизвикува формирање на целулит. Овој тип на маснотии е всушност најмалку штетен и има тенденција да се акумулира околу бутовите и задникот, а не околу цревата, создавајќи тела во облик на круша.

Висцералните масти се опасни бидејќи се смета дека ослободуваат хемикалии и хормони во крвта кои предизвикуваат воспаление. Ова е поврзано со хронични состојби, како срцеви заболувања и заболување на замастен црн дроб. Поткожното масно ткиво не ги ослободува овие хемикалии и служи како слој помеѓу кожата и мускулите.

Истражувачите од Универзитетот во Тексас – кои следеле 2.399 луѓе на возраст од 70 до 79 години во просек од 12 години – укажале на тоа дека интрамускулните маснотии се воспалителни.

Значи, каде се опасните зони за складирање на маснотии? И што можете да направите за да го намалите ризикот?

Нозете и бутовите

Многу жени порано негодуваа што имаат дебели бутови или нозе. Но, облините станаа „тренди“ во последниве години, поради подемот Ким Кардашијан и Ники Минаж. И со добра причина.

Ако сте жена, нема подобро место за складирање на маснотии – се додека тоа е типот на целулит веднаш под кожата, а не оној кој е закопан длабоко во телото. Покрај тоа што се подалеку од виталните органи, каде што маснотиите можат да предизвикаат оштетување, студиите сугерираат дека маснотиите складирани во нозете имаат повеќе од 100 генетски разлики од салото на стомакот што го прави помалку штетен.

Студијата од 2010 година сугерираше дека зголемувањето на телесната тежина во долниот дел од телото предизвикува да создаваме повеќе масни клетки, додека пак салото околу стомакот им кажува на масните клетки да се прошират. Последново е опасно бидејќи кога масните клетки стануваат преголеми почнуваат да испуштаат масни киселини во крвотокот, кои се токсични за телото.

Масти околу половината

Ова е најопасниот вид на маснотии, што го зголемува ризикот од срцеви заболувања, мозочен удар, рак, дијабетес тип 2, па дури и деменција. Тоа е штетно бидејќи ги опкружува внатрешните органи.

Студијата од 2019 година на околу 160.000 жени покажа дека оние жени кои имале здрав индекс на телесната маса, но подебел струк односно сооднос помеѓу половината и колковите од 2 сантиметри или повеќе – имаат до 44 отсто поголеми шанси да умрат од нивните врсници кои имале потенок струк. Нивниот ризик од срцева болест и рак бил дури и поголем од оние кои имале поголем индекс на телесна маса.

Тврдото сало на стомакот – висцерално – е поопасно од мекото стомачно сало – поткожното – бидејќи ги опкружува внатрешните органи. Висцералните масти се исто така биолошки активни, што значи дека ослободуваат воспалителни хемикалии и хормони во крвта кои можат да навлезат во органите.

Мажите имаат поголема веројатност да складираат маснотии во стомакот отколку жените, па така настанал терминот „пивски стомак“. Се смета дека жените се заштитени од „централната дебелина“ со половиот хормон естроген, кој наместо тоа испраќа маснотии да се складираат во колковите и бутовите.

Градите

Поголемите гради можат да биде знак за здебелување, што само по себе е фактор на ризик за мноштво здравствени проблеми. Но, една студија од 2008 година на повеќе од 90.000 жени во нивните 20-ти од Универзитетот Харвард покажа дека оние со корпа Д имаат три пати поголема веројатност да развијат дијабетес до средна возраст од нивните врсници со корпа А.

Сепак, посебна студија во 2012 година сугерираше дека поголемите гради може да укажуваат на тоа дека овие жени имаат поголеми предиспозиции за опасниот вид висцерална маст.

Маснотија на вратот

Колку е поголем вашиот врат, толку е поголем ризикот од срцеви заболувања, покажуваат студиите. Имањето многу маснотии во вратот укажува дека имате и многу масти во горниот дел од телото, со што дозволувате слободните масни киселини да се излеат во крвотокот, зголемувајќи го ризикот од проблеми со срцето. Дебелиот врат исто така може да ги блокира вашите дишни патишта додека спиете, намалувајќи ја количината на квалитетен сон што го добивате. Ова може да ги спречи органите да се одморат и регенерираат во текот на ноќта и да го зголеми оптоварувањето на срцето.

Во една студија од 2009 година презентирани податоци на годишниот состанок на Американското здружение за срце, истражувачите откриле дека луѓето со поголем врат имаат повисоки нивоа на лош холестерол. Студијата на 3.320 луѓе, исто така, предупреди дека поширокиот врат е поврзан со повисоки нивоа на маснотии во крвта, отпорност на инсулин и висок шеќер во крвта – фактори на ризик за добивање дијабетес.

Што можам да направам за да го намалам ризикот од акумулација на опасни масти?

Не е возможно да се насочи висцерална маснотија над поткожното штом веќе е акумулирана во телото. Сепак, губењето на тежината и намалувањето на целокупната телесна маснотија може да ве спушти на здрави нивоа, а има многу начини да го спречите тоа:

Студиите сугерираат дека повеќе калциум и витамин Д во вашето тело може да бидат поврзани со помалку висцерални масти. Затоа јадете повеќе блитва и спанаќ. Тофу и сардините се исто така добри избори, како што се млечните јадења како јогурт, сирење и млеко.

Заменете ги заситените масти – кои се наоѓаат во масното црвено месо – со монозаситени масти, кои се наоѓаат во маслинките, кикириките, маслото од канола, авокадо и јаткасти плодови. Се чини дека ова го спречува создавањето на интрамускулни масти.

Вежбајте енергично најмалку 30 минути помеѓу два и четири пати неделно. Една студија покажа дека ова резултирало со пад од 7 отсто во стапката на наталожување на висцералните маснотии. Енергичното вежбање вклучува брзо одење, возење велосипед, аеробни вежби и тренинг за зголемување на силата.