Зошто семејниот оброк е толку важен: Децата кои вечераат без нивните татковци се понесреќни – дури и ако нивната мајка е таму

Татковците кои не се враќаат дома за вечера со своите семејства, би можеле да завршат со повеќе лошо воспитани деца.

Истражувачите разгледале повеќе од 1.400 брачни парови со двегодишни деца, пресметувајќи колку вечери неделно детето јадело со неговата мајка, а исто така и со неговиот татко.

Потоа, кога детето имало четири или пет години, тие им поставувале на родителите прашања за нивното однесување. Малите деца кои поретко вечерале со својот татко полошо се однесувале на постара возраст. Тоа било случај дури и ако вечерале со својата мајка секој ден – што сугерира дека е најдобро да се присутни двајцата родители.
Сехјун Џу, кој ја водеше студијата од Универзитетот во Илиноис, Урбана Шампајн, рече: „За време на семејните оброци, децата учат гледајќи како возрасните споделуваат храна, комуницираат едни со други, одржуваат разговори и воспоставуваат контакт со очите. Ова е уникатно секојдневно искуство кое може да им помогне да научат како да комуницираат и да се однесуваат. Овие резултати сугерираат дека е важно целото семејство да е околу масата, бидејќи татковците носат важни и уникатни квалитети, како и мајките“.

Студијата, објавена во Журналот за семејна психологија, покажа дека децата кои поретко вечерале со својата мајка на возраст од две години – можеби јаделе со друг член на семејството или наместо тоа со бебиситерка – исто така полошо се однесувале на постара возраст.

Само еден ден во неделата кога таткото или мајката недостасувале од трпезата било значително поврзан со полошо однесување во детството.

Откриено е дека татковците кои биле незадоволни од работата и финансиската состојба поретко вечераат со семејството. Ова било без оглед на тоа дали работеле долги часови, што укажува на тоа дека на мажите несреќни на работа им недостасува енергија или мотивација да се вратат дома на вечера со своето дете.
Кога татковците биле понезадоволни од работата, мајките почесто вечерале со своето дете. Тоа би можело да покаже дека жените се обидуваат да ги компензираат стресните татковци со тоа што ќе го заземат нивното место на трпезата. Но, резултатите сугерираат дека дури и кога мајките се на трпеза, децата може да се однесуваат лошо поради отсуството на нивниот татко.

Без оглед на тоа колку често жените јаделе вечерни оброци со своето дете, однесувањето на детето било полошо доколку нивниот татко поретко вечерал со нив.

Студијата, исто така, покажа дека жените кои не се задоволни од својата работа и финансиската состојба, имале повеќе лошо однесување – можеби затоа што биле поуморни и помалку емоционално ангажирани со своите потомци. Но, за разлика од татковците, мајките имаа поголема веројатност да бидат таму на вечера со своето дете ако не се задоволни во работата.

Очигледната важност родителите да бидат за време на оброците се виде дури и откако истражувачите ја земаа предвид вклученоста на мајките и татковците во животот на нивните деца генерално, на пример пред спиење и пред капење.